Hallo allemaal!!!!!

Het is alweer veel te lang geleden dat ik een verhaal heb geschreven, ben er gewoon niet aan toegekomen!! Waar was ik gebleven? Toen ik mijn laatste verhaal schreef was ik net weer terug in Sydney, had werk gevonden en heb jullie verteld over mijn plannen.

Mijn laatste tijd in Sydney ging snel voorbij.. Het baantje bij ERM heb ik bijna tot aan kerst kunnen houden, dat was natuurlijk super fijn. Helaas hadden ze een vaste kracht gevonden en dus moest ik gaan na haar ingewerkt te hebben. Vond het op zich niet erg, omdat het werk wel erg simpel was, maar geen klagen, it paid the bills! Daarna heb ik nog gewerkt bij Wesfarmers voor een week. Er ging iets belangrijks veranderen in de Australische consumenten wet en ik moest bedrijven bellen of zij van die wet gehoord hadden en of ze zich aan die wet gingen houden. Nou ja, lang verhaal en soms zat ik met kromme tenen aan die telefoon, want vond het lastig uit te leggen waar die wet over ging. Maar goed, ging uiteindelijk prima en ben de week doorgekomen en ik hield mezelf voor: hiervan kan ik straks een extra duik maken in de Filipijnen, of een extra cocktailtje drinken :)

In November hadden we een aantal gezellige dingen op het programma. Zo waren op 11-11 de Deurzakkers in Australie en Jet , Jolanda (ander NL vriendinnetje van ons) en ik waren achtergronddanseresjes. Eigenlijk hebben we alledrie niet echt een carnavalsachtergrond en kenden we dus eigenlijk de nummers niet echt goed.. Zien jullie het voor je? :) Het was heel erg gezellig uiteindelijk en we hebben flink ons best gedaan. Gezellig ook met de beste mannen staan kletsen, kregen drank als salaris, dus dat was een prima avond! *Zak es lekker door, zak es lekker door, lalalalalala*

19 november was het dan zo ver, ik werd 30!!! Het was heel gek om mn verjaardag alweer van huis te vieren en zag er ook wel een beetje tegenop in het begin.. Maar toen ik opstond was 1 huisgenoot die een liedje voor me stond te zingen en een andere huisgenoot had slingers opgehangen, een kaart gekocht en een taartje en een schaal met kaasjes stond in de koelkast. Superlief!! Toen ging ik naar Bondi want ging met een groep een bbq houden en toen kwam Jet aangelopen met een echte Nederlandse zelfgemaakte appeltaart!! Nou, dat was natuurlijk helemaal geweldig en superlief! Verder nog wat kleine cadeautjes gehad, dus voelde me helemaal verwend. En niet te vergeten Marjolijn's bos bloemen die thuis stonden toen ik thuis kwam en Dimphy's verrassing op mijn rekening :)!! Voelde me toch wel jarig hoor!

26 november was ook een dag waar we al een lange tijd naar uit hadden gekeken: muziekfestival Stereo Sonic. Bekende dj's als Avicii, Carl Cox, Ferry Corsten, Armin van Buuren, AfroJack, etc kwamen draaien. Moet eerlijk zeggen dat overall het feest een beetje tegenviel... Vrij jong publiek, het geluid stond te zacht en de enige dj die de voetjes helemaal van de vloer kreeg was Carl Cox. Tja, dat kunnen we in NL toch beter hoor, feestjes!

Op 25 december gingen Jet en ik naar Byron Bay.. We vlogen om 6u al, dus dat was erg vroeg allemaal... Toen we in Byron Bay aankwamen wilden we lekker naar het strand, maar dat ging helemaal niet, omdat vanwege de cycloon in het noorden bij Cairns, de golven heel erg hoog waren en er bijna geen strand was. Maar ja, de mensen die mij kennen weten ook dat ik niet de grootste fan ben van het zand, dus vond het gras prima. Je zag overal mensen zitten met kerstmutsen en wij hebben ook de nodige foto's gemaakt met allerlei versieringen, maar echt een kerstgevoel krijg je met 30 graden natuurlijk niet. Niet dat ik dat erg vind hoor :) Helaas hadden wij geen drank omdat de winkels, alle kroegen, eigenlijk praktisch het hele dorp dicht was, dus op tijd naar bed voor ons :) De dag erna hebben we dat met wat mensen uit ons hostel wel goed gemaakt ;) Op de 3e dag zijn Jet en ik met de bus naar Surfers Paradise vertrokken, was maar 1,5 uur en waren ook snel ingecheckt. Toen ‘s middags afgesproken met een vriend van mij uit Brisbane en samen met hem naar een kroegje gegaan. Afgesproken om de dag erna met zn 3en naar Wet ‘n Wild (nee het is niet iets erotisch zoals veel mensen denken als je die naam noemt) te gaan, een waterpark aan de Gold Coast. Super leuk was dat, de engste en hoogste glijbanen, lange wachtrijen, maar een heerlijke dag gehad! De laatste dag nog even lekker geshopt en dat was het dan! Weer terug naar Sydney om op tijd terug te zijn voor Oud en Nieuw.

Met Oud en Nieuw gingen we met een grote groep naar een park in Balmain, aan de andere kant van het water in Sydney. We hadden verbazingwekkend goed zicht op de brug en het was niet druk. Erg belangrijk ook: het was heeerlijk weer en je mocht je eigen eten en drinken meenemen. Ook alcohol en dat is rondom Sydney eigenlijk verboden. We waren daar om 2u ‘s middags en tja, dan is het wel een lange zit als de zon onder is (koud!!!) en ik was helaas ook nog een beetje grieperig. Het vuurwerk was super om te zien, maar toch ook wel weer raar. In NL hoor en zie je overal vuurwerk, je hebt de rotzooi ervan, maar ook de sfeer.. Dit is alleen maar kijken en wat ons ook opviel: niemand (buiten je eigen groep) wenste je gelukkig nieuwjaar, terwijl in NL wens je zelfs de hond van de buren nog een gelukkig nieuwjaar als het zo uitkomt! Naja, gezellig was het wel, maar na het vuurwerk gewoon lekker op huis aan gegaan! Ik ben immers alweer 30 natuurlijk, oma moest naar bed! (Ja ik zeg het maar voordat jullie het zeggen! ;))

5 januari kwamen mijn ouders aan op Schiphol. Natuurlijk helemaal super om ze weer te zien, hweet was al een jaar geleden dat ik ze in Thailand had gezien! De eerste paar dagen heb ik ze Sydney laten zien en hebben we echt de toerist uitgehangen met zn 3-tjes. Daarna hebben we een auto gehuurd en zijn we op pad gegaan. Van Sydney langs de kust naar beneden, stoppen op mooie plekken en in motels overnachten. Zo langs de kust richting Melbourne (die we nu nog overgeslagen hebben), de Great Ocean Road op, naar Adelaide en zo het binnenland in naar Wangaratta, waar wij familie hebben wonen. We hebben op allerlei plaatsen geslapen: mooie grote motels, maar ook kleine kamers (die vaak nog heel duur waren ook!). Voor mij was de Great Ocean Road, ookal had ik m al gedaan, een hoogtepunt. En mijn ouders vonden het ook super. In Mount Gambier had je ook een blauw meer, nou, ik heb nog nooit zoiets gezien. Niet zeeblauw, maar echt blauw-blauw water. Ik zal de foto's nog op Facebook zetten en zo blauw is het water echt. Adelaide vond ik wat saai, maar wel lekker om weer in een stad te zijn. Na Adelaide zijn we naar Wangaratte gereden waar een deel van de familie Verwey woont. Super leuk om familie terug te zien die ik al 20 jaar niet gezien had. Zijn gezellig uit eten geweest en hadden een heerlijk huisje tot onze beschikking. Daarna gingen we naar Melbourne en zijn daar ook 4 dagen gebleven. Zijn een dagje met de toeristenbus op pad geweest, hebben rondgelopen in de stad, lekker uit eten geweest. Heb ook afgesproken met een vriend van mij uit Sydney die in Melbourne was en met hem en een groepje Australia Day gevierd op 26 januari. Omdat ik een beetje een soort Koninginnedag verwachtte viel het een beetje tegen.. Het was gezellig, bbq-en langs de rivier en cidertjes drinken, maar that was it. De dag daarna nog met Thomas afgesproken, vriend van mij uit Arnhem en dat was onverwacht en gezellig!

Op zaterdag 28 januari was de dag van het verlaten van Australie toch aangebroken.. Na 10 maanden Australie ging ik weer terug naar mijn geliefde Bangkok. Mijn ouders hadden een vlucht later dan ik, dus ik ging wat eerder en zag ze weer op BKK airport.

Het was heerlijk om weer terug te zijn in Thailand en ik houd gewoon van Bangkok. We zijn naar de weekendmarket geweest, leuke dingen op de kop getikt en denk dat mijn vader helemaal een fantastische dag heeft gehad, he pap? We hebben 1,5 week samen op Phuket doorgebracht en daar vond ik eigenlijk niet zoveel aan. Heerlijk om met mn ouders te zijn, maar was wel een oude bedoeling om het even zo te zeggen. Dus daarna werd het tijd om weer verder te gaan. Lastig om weer afscheid te nemen van mn ouders en zag een beetje op tegen het opnieuw moeten investeren in mensen ontmoeten, maar zodra ik op het vliegveld stond merkte ik al dat ik het nog niet verleerd was. In BKK een superavond gehad en de dag erna meteen doorgevlogen naar de Filippijnen, Manila. Ook daar meteen een leuke Zweedse meid en een leuke Aussie ontmoet, dus dat was ook gezellig. In Manila niet veel gedaan omdat je overal hoort dat het zo'n gevaarlijke stad is. En ik vond het wel best om lekker rond te hobbelen in een shoppingmall . Ze hadden daar een mega grote supermarkt en je kon er echt alles kopen... Inclusief een stuk Old Amsterdam voor niet al teveel pesos.. Joehoe, ik was zo blij! Dat was genieten. Ga aan het eind van mijn trip in de Filippijnen noodgedwongen een nachtje terug naar Manila en 1 keer raden wat ik ga kopen in de supermarkt! :)

Na Manila meteen de nachtbus gepakt naar het noorden, naar de rijstterrassen. Na een dramatische busrit (zo koud, niet normaal) helemaal blij met het uitzicht. Kijk maar op mijn Facebook voor foto's. Heb 3 dagen met een groepje Noren, 1 NL en 1 Engelse, gehiked door die velden heen, langs bergweggetjes en dat soort dingen. God, had enorme spierpijn en had ook wel weer genoeg gehiked voor een tijdje. Maar het was het allemaal waard!!! Daarna vanuit Sagada naar Donsol, voor de whalesharks. Dat was een reis van 26 uur, dus was zo gaar als een klontje. Dat is het nadeel van de Filippijnen, de afstanden zijn enorm en het vervoer is niet altijd even efficient. Met Claudia, mijn NL vriendin die ik in het Noorden heb ontmoet, de dag erna gaan snorkelen en 2 whalesharks gezien. Echt zo gaaf! Mijn wens om ze ook een keer te zien bij het duiken is alleen maar groter geworden. Verder was er in Donsol niet zoveel te doen, dus vrij snel doorgereisd naar Bohol. Daar een scooter gehuurd met een Amerikaan en een beetje over het eiland gecrossed naar de Tarsier apen en Chocolate Hills. Helaas raakten we elkaar onderweg kwijt en omdat ik niet in mn eentje in het donker wilde rijden, ben ik omgedraaid. Alles ging prima, totdat ik een lekke band kreeg.. Sta je dan, in the middle of nowhere, met een lekke band als blondje. Meteen kwam er iemand naar me toe om te vragen of ie me kon helpen, heeft me naar een bandenmaker gebracht en net zo lang gebleven tot het gemaakt was. Bleek dat het een superslechte band was en er zaten ook 2 gaten in. Na 6-en kon ik weer op pad, maar toen was het al pikkedonker. En zoals de meesten van jullie wel weten heb ik echt geen gevoel voor richting dus had geen idee waar mijn hotel was. Dus ik vroeg het aan iemand en hij zei dat ie er me wel naar toe zou brengen. Natuurlijk was eerst nog wel een beetje achterdochtig, maar hij sprong bij mij achterop dus ik dacht tja, was kan er misgaan. Bleek een superaardige jongen te zijn en hij wilde niet eens geld aannemen voor de taxi terug. Natuurlijk heb ik dat wel gegeven. Ik was al fan van de Filippino mensen, maar na die middag helemaal. Zo ontzettend vriendelijk en behulpzaam zijn de mensen hier. Natuurlijk is het wel anders in steden als Manila, maar zelfs daar zijn de meesten nog vriendelijk. De dag erna heb ik de public bus naar Panglao Island gepakt. Een rit van 45 min voor 25 pesos (45 cent). Geweldig, ik zei hallo toen ik die bus in kwam (ik was de enige toerist) en iedereen zei in koor hallo terug. En begonnen toen allemaal te giechelen haha. Op Panglao Island (Alona Beach) even moeten zoeken naar betaalbare accommodatie en daarna meteen mijn duiken geregeld voor de dag erna. 2 duiken gedaan en dat was super mooi! Veel kleine vissen, mooie corals. Vond persoonlijk dat er niet zoveel te doen was daar, dus ben de dag erna meteen weer weggegaan. Met mn 20 kilo backpack en 7 kilo small bag achterop de scooter.... is geen succes (al deed ik het in Vietnam de hele tijd), want mijn been kwam tegen de uitlaat aan omdat ik uit balans was en dat was AU!!! Hele brandplek en een paar dagen in verband gelopen om het schoon te houden. Ach ja, is weer een litteken voor in de collectie :) Vanaf Bohol vloog ik naar Palawan. Ik wilde daar graag naar de underground river, maar daar moet je een permit voor hebben omdat ze maar een bepaald aantal mensen per dag toelaten en de permits waren al fully booked tot in maart. Dat moest ik dus overslaan. Toen meteen doorgereisd naar El Nido. Hier een heerlijke tijd gehad! Leuke mensen ontmoet, mooi gedoken, mooie boottocht gemaakt en in een crappy hostel verbleven (12 m2, 9 bedden en de bedden waren 3 hoog, ik had gelukkig een laag bed). Het was dat ik mijn ticket al vanaf Coron had, anders was ik daar langer gebleven. Maar nu ben ik heel erg blij dat ik dat niet heb gedaan, want in Coron heb je wreck diving. Ging met de boot naar Coron en dat zou 7 uur duren en het zou een comfortabele boot zijn. Haha, heb nog nooit zo'n onconfortabele rit gehad. Ik werd doorweekt van het zeewater dat naar binnenspatte, ik kon nergens tegenaan leunen en was dus gebroken na de 9 uur dat het duurde. En gelukkig word ik niet zeeziek, want het ging behoorlijk tekeer! En de lunch was een joke, droge rijst met een stukje kip haha. En dan is de Filippijnen duur, want daar heb ik 40 euro voor betaald en dat is echt veel voor Aziatische begrippen. Maar het was het allemaal waard, want de dag erna ging ik weer duiken! Heb bij 3 wrakken gedoken: Akitsushima, Tafi Maru en Lusong Gumboat. De eerste was enorm maar wel met veel licht vanwege de gaten door bommen enzo. De tweede was super, kleine ingangen, donkere kamers en de boilers (want het was een stoomschip) waren nog intact. De derde was klein en niet zo heel bijzonder, maar het koraal was prachtig! Zo'n beetje het mooiste koraal dat ik heb gezien tijdens mijn duiken. Coron was verder niet superveel aan. Kon wel weer een boottocht gaan maken, maar had zoveel op een boot gezeten, ik vond het wel best.

Nu ben ik op weg naar Boracay. Hier ga ik 2 volle dagen doorbrengen en is een beetje de partyplek van de Filippijnen. Daarna ga ik naar Maleisie, maar ben eigenlijk nog helemaal niet klaar om dit land te verlaten. Ik heb dan ook met mezelf afgesproken dat ik nog een keer terug kom, om de vele dingen te doen die ik niet hebben kunnen doen vanwege tijdgebrek. De Filippijnen is nog niet zo uitgekauwd door het toerisme, de mensen zijn in de meeste plekken nog puur. De toeristen betalen 9 van de 10 keer hetzelfde als wat de locals betalen en omdat het nog niet allemaal omgebouwd is naar het toerisme, is de natuurlijk nog ontzettend mooi. Wel is het, als je alleen reist, vrij duur. Accommodatie is er nog niet in overvloed, wat aan de ene kant goed is, maar daardoor worden de prijzen ook wel hoger. Maar het is het waard. Ik zou er alles voor over hebben om dit land zo te houden, maar ik weet zeker dat steeds meer mensen de Filippijnen zullen gaan ontdekken. Dat merkte ik dus al met die underground river in Palawan, dat het al helemaal volgeboekt was. Maar de mensen hebben ook weer groot gelijk dat ze hierheen komen, want het is prachtig. Ik ben erg benieuwd hoe dit land er over 5 of 10 jaar uitziet. Hopelijk kan ik voor die tijd nog een keer terug!

Na Maleisie ga ik nog 4 dagen naar London waar Dimphy, Roos en Anneke me komen ophalen, joehoe!!! Er wonen ook een aantal mensen die ik heb ontmoet tijdens het reizen en daar ga ik dus ook mee afspreken. Super leuk! 24 maart kom ik terug naar Nederland. Kijk er super naar uit, maar vind het natuurlijk ook wel spannend. Ben dan 1,5 jaar weggeweest! Time flies!

Nou, het is een heel verhaal geworden, maar 5 maanden prop je niet in in A-4tje :) Ik vermoed dat er hierna nog maar 1 verhaal volgt, die van wanneer ik thuis ben. Tot over een maandje dus!

Liefs, Kristin