Better late than never.... last story!

Nou, hier dan nog 1 verhaal... Het heeft even geduurd voordat ik hier de tijd voor heb genomen en het is ook heel gek om nu nog over mijn laatste paar dagen Filippijnen, Maleisie en London te vertellen, maar wil het ook wel echt even afmaken.

In mijn vorige verhaal ben ik geeindigd bij mijn trip naar Boracay. Zoals ik al zei is Boracay een beetje de feestplek van de Filippijnen. Verder heb ik ook ontdekt dat het buiten een feestplek super mooi is. Het is het witste strand dat ik ooit heb gezien. De zonsondergang is daar heel bijzonder. Ik had van een aantal mensen gehoord dat Frenz Resort een leuk hostel was met veel backpackers en dorms. Nou, dit was de beste accomodatie die ik tot dan toe in de Filippijnen heb gehad! 6 bedden in een heel huisje en.... heel belangrijk... geen bunkbeds (stapelbedden)!!! Yihaa! Daar aan de tafel ontmoette ik meteen een leuk clubje en gingen de boel verkennen. Het is een vrij lang strand met station 1, 2 en 3. Ben even kwijt wat nu het leukste stuk was, maar volgens mij zat ik precies in het midden. Dat verkennen met een voorzichtig drankje werd een gezellige stapavond! De dag erna lekker naar het strand en aangezien Frendz stoelen op het strand had staan, ontmoette je daar ook weer mensen. Natuurlijk werden er weer plannen gemaakt voor die avond. Aangezien ik de dag erna een vlucht had om 9.30u en het 3,5 tot 4 uur reizen was na het vliegveld, bedacht ik dat ik maar beter de dag ervoor mn tas in kon pakken voor het geval ik laat thuis zou zijn. Het stappen was erg gezellig en toen ik om 6.30 uur wakker werd terwijl ik om 6 uur al in de tricycle had moeten zitten, was er natuurlijk paniek! Ik was erg blij dat ik mn tas had ingepakt en sjeesde naar beneden, rende naar de straat en sprong in de eerste de beste tricycle die stopte. Toen gelukkig nog net de boot op tijd gered... Ik had een busticket en die bus ging pas als ie vol was (neeeeee!!!) en heb toen net zo lang zitten zeuren en die mensen op zitten haasten, totdat ze zouden gaan rijden. God, wat was dat een rotreis, als je je bedenkt dat je je na zo'n avond ook niet bepaald fris en fruitig voelt. Anyway... 20 minuten voordat mijn vlucht zou vertrekken kwam ik aan en ze waren al aan het boarden en ik mocht gewoon nog mee!! Ik was zo blij! Zo was ik op tijd terug in Manila, waar ik weer een bekende uit Palawan tegenkwam, om de dag erna mijn vlucht naar Kuala Lumpur te pakken.

Met pijn in mn hart verliet ik de Filippijnen. Wat wil ik graag terug zeg! Had ook niet zoveel zin meer om te reizen en had ook niet echt een plan voor Maleisie. Wilde vooral bruin worden en op een strand liggen. Klinkt heel verwend, maar de meeste reizigers zullen dit wel herkennen, het gevoel van het reizen zat zijn. KL vond ik wel een beetje spannend, want voelde me er niet 100% veilig. Zoals bij zoveel steden ging het ook hier prima en later ontmoette ik ook wat mensen. Toen met een jongen heel spontaan besloten om de dag erna naar Melaka te gaan. Melaka is een oud stadje met Nederlandse invloeden. Zo heb je een Stadhuys en staat er een windmolen. Erg grappig. Het hele stadje is 1 en al museum, soms wel een beetje nep en erg opgezet. Vanuit ons hostel werd er een tripje georganiseerd naar de locale markt. Erg leuk was dat! Het was zo bizar goedkoop! Noodles voor 20 cent, een hamburger voor 25 cent, allerlei soorten drankjes, cakes, fruit, noem het maar op. Heerlijk was het! Na 2 dagen had ik het daar wel gezien en toen heb ik de bus gepakt naar Penang. Dat is een eilandje. Daar was ook een jongen die ik kende van het hostel in KL en dat was natuurlijk wel gezellig. Penang zelf vond ik absoluut niet boeiend. De zee was vies, het strand was niks... En aangezien ik al genoeg tempels en dat soort dingen had gezien, viel het sightseeen ook tegen. Wel was er een hele mooie bioscoop, dus Alex en ik zijn naar The Woman in Black gaan kijken. Ooooh, dat was zooo eng. Al die Aziaten zaten zonder blikken of blozen die film te kijken en wij maar gillen. Alex is dus die jongen en die gilde nog harder dan ik haha! De dag erna moest ik vroeg op, want om 5u vertrok mijn bus naar de Perhantian Islands. Het was een beetje een risico omdat het eiland net open was (is gesloten tot maart) en het regenseizoen net voorbij. Gelukkig was het topweer toen ik aankwam. Er waren mensen helemaal lyrisch over de Perhantians, maar als je net uit de Filippijnen komt vallen alle stranden tegen. Dus ook hier. Wel een goede sfeer (ik zat op het kleine eiland, waar de meeste backpackers heen gaan). Ik stond mezelf toe om een te dure kamer te nemen, na zo'n lange reis. Iets van 15 euro kostte die, duur!!! De kwaliteit was nog steeds niet al te best, maar goed. Bij de receptie raakte ik aan de praat met 2 Engelse meiden en dat klikte meteen. Daar eigenljk de rest van de 5 dagen mee opgetrokken. Veel gelachen, spelletjes gedaan, lekker gegeten en eigenlijk hadden we allemaal geen zin om te feesten, dus rustig aan gedaan. Ik heb nog wel 2 duiken gemaakt, 1 naar de Temple of the Sea en 1 naar t Sugar Wreck. De Temple viel een beetje tegen door het slechte weer dat was geweest en ook de visibility bij t wrak viel tegen. Wat wel lachen is, is dat je bij t wrak een luchtbel hebt waar je in principe gewoon kunt ademen. De meeste dagen waren helaas bewolkt en het weer werd wat minder (wildere zee) dus heb het bij die duiken gehouden. Maar heb me prima vermaakt!

Ik had met Adrian, een Australische jongen die ik in Laos heb ontmoet, contact gehouden al die tijd en die woonde inmiddels in Jakarta met zn Indonesische vriendin. Toen ik zei dat ik redelijk in de buurt was besloot hij me een weekendje op te zoeken in Kuala Lumpur. Dus na een flinke rit (12u) met de bus naar KL, ontmoette ik hem en Hanna, zn vriendin voor lunch die middag. Super leuk weerzien en we besloten dan ook ‘s avonds te gaan stappen. Dat is een dure aangelegenheid in Maleisie, want drank is daar net zo duur als in NL, al dan niet duurder. Maar goed, het waren mn laatste dagen. Na mijn allerlaatste drankspelletje van mijn reis, zijn we de kroeg in gegaan en dat was natuurlijk hele gezellig. Waren met een leuke club. Liam, jongen die ik kende van Perhantians had zich ook bij ons gevoegd. Daarna wilden we nog verder stappen en toen gingen we naar een discotheek... daar moesten we een fles wodka kopen om binnen te komen... Natuurlijk was dit om dat ze ons op onze slippertjes en korte broeken niet binnen wilden hebben, maar helaas voor hun heeft ze dat niet afgeschrikt. We waren met een lekker groepje dus hebben die fles met zn allen gekocht. De dag erna werd ik natuurlijk met een bonkend hoofd wakker. Ik verbleef in Reggae Mansion, echt het beste hostel EVER. Hostel met dorms bedoel ik dan. Ik sliep in de 16-bed female dorm en ieder bed was zn eigen cabine zeg maar. Gordijntje ervoor en lekker een beetje privacy. De douches waren prachtig en heerlijk wame regendouche (zo'n luxe na Filippijnen en Perhantian Islands) en het ontbijt zat erbij in (fruit, brood, pindakaas en jam, jummm).

Die dag kwam Lindsey aan, 1 van de meiden die ik had leren kennen op de Perhantian Islands. Super gezellig natuurlijk en zijn samen naar de torens gegaan en hebben onszelf verwend met brood met lekkere dip en cheddar kaas. Daarna nog een drankje gedaan, maar ook wel op tijd naar bed. Lindsey bracht me de dag erna met mn hele hebben en houden naar het treinstation, waar ik de trein ging pakken naar het vliegveld, want de dag om weer terug te vliegen naar Europa was aangebroken! Mijn vlucht was prima eigenlijk! Ik zat naast een jongen, daar gezellig mee gekletst. Hij heeft nog even zijn window seat afgestaan zodat ik ook lekker kon slapen en in ruil daarvoor mocht bij mn Ipod lenen voor wat muzikaal vermaak. Op het vliegveld van Londen Gatwick stond Clare op me te wachten. Wat een leuk weerzien!! Clare heb ik ontmoet in Sydney in het hostel Great Aussie Backpackers. Wij hadden de kamer een tijdje voor ons 2-en en zijn toen goede vriendinnen geworden. Ben 2 nachtjes bij haar blijven slapen en zij heeft me de omgeving laten zien. Zijn naar Windsor geweest en hebben wat geshopt. Toen op donderdag was de grote dag dat mijn lieve vriendinnetjes Roos, Dimphy en Anneke aan zouden komen op Kings Cross train station met de trein vanuit NL. Het weerzien was super en toen we het station uitliepen voelde het al alsof we elkaar maar 2 weken niet hadden gezien. We hebben de spullen gedropt in het hostel en zijn toen op pad gegaan. Naar de Big Ben en lekker aan de cider (YUMM) gezeten in een kroegje. ‘s Avonds afgesproken met Alicia, het andere meisje dat ik had ontmoet op de Perhantian Islands (die was ook al terug). Dat was ook erg gezellig. De dag erna zijn we van hot naar her gegaan en hebben ook onze slag geslagen in Primark. Goedkope winkel en zoooo druk. Geluncht met Lindsey, die ook weer terug in London was. En toen weer verder gaan shoppen :)

De dag erna pakten we de trein terug naar NL... zo gek was dat! Eenmaal in Arnhem stond er een grote groep me op te wachten. Zo fijn om iedereen weer te zien! Lekker wat gedronken op de Korenmarkt en natuurlijk patat, kroketten en frikandellen gegeten :) Daarna met een clubje uitgegaan, wat heerlijk om weer in Dollars mee te kunnen brullen!

En nu ben ik inmiddels alweer 3 maanden terug! Wat vliegt de tijd he... Ben erg blij om weer terug te zijn. Ik geniet met volle teugen van alle leuke dingen, feestjes en natuurlijk het feit dat ik mijn vrienden en familie weer om me heen heb. Mis ik het reizen? Niet echt, al krijg ik bij het schrijven van dit verhaal wel een beetje heimwee. Ik heb ook gewoon geen tijd om het te missen, nog niet tenminste. Deze herinneringen zal ik altijd met me meenemen en dit is de beste ervaring ooit. 1,5 jaar weg zijn is natuurlijk ook een lange tijd, dus het kan best zijn dat de dip ook wat langer op zich laat wachten. Ik ben inmiddels alweer 2,5 maand aan het werk. Ik werk als managementassistent bij de Akzo Nobel in Arnhem, dus ik heb mijn regelmatige leven weer opgepakt. Ik sport weer regelmatig, doe dus leuke dingen.. Qua woonruimte ben ik nog niet helemaal gesettled. Ik heb de eerste 5 weken bij een vriendin in Huissen gewoond, daarna bij mijn oom en tante in Elst en nu pas ik weer even op de katten van die vriendin in Huissen. Hierna weer naar Elst. Ik ben rustig om mee heen aan het kijken voor een leuk huisje, kan nu lekker nog wat sparen (is heel hard nodig!) en kan als ik een huisje vind deze dan ook lekker inrichten.

Nou, dit was het dan! Ik sluit niet uit dat ik weer ga reizen, al zal dat niet op heel korte termijn zijn en niet zo lang, maar in de toekomst hoop ik toch weer een reisje te maken en dan zal ik zeker weer verhalen hier gaan posten!

Super leuk dat jullie me al die tijd hebben gevolgd, voel me erg vereerd!

Liefs, Kristin

Loving the Philippines!!!!

Hallo allemaal!!!!!

Het is alweer veel te lang geleden dat ik een verhaal heb geschreven, ben er gewoon niet aan toegekomen!! Waar was ik gebleven? Toen ik mijn laatste verhaal schreef was ik net weer terug in Sydney, had werk gevonden en heb jullie verteld over mijn plannen.

Mijn laatste tijd in Sydney ging snel voorbij.. Het baantje bij ERM heb ik bijna tot aan kerst kunnen houden, dat was natuurlijk super fijn. Helaas hadden ze een vaste kracht gevonden en dus moest ik gaan na haar ingewerkt te hebben. Vond het op zich niet erg, omdat het werk wel erg simpel was, maar geen klagen, it paid the bills! Daarna heb ik nog gewerkt bij Wesfarmers voor een week. Er ging iets belangrijks veranderen in de Australische consumenten wet en ik moest bedrijven bellen of zij van die wet gehoord hadden en of ze zich aan die wet gingen houden. Nou ja, lang verhaal en soms zat ik met kromme tenen aan die telefoon, want vond het lastig uit te leggen waar die wet over ging. Maar goed, ging uiteindelijk prima en ben de week doorgekomen en ik hield mezelf voor: hiervan kan ik straks een extra duik maken in de Filipijnen, of een extra cocktailtje drinken :)

In November hadden we een aantal gezellige dingen op het programma. Zo waren op 11-11 de Deurzakkers in Australie en Jet , Jolanda (ander NL vriendinnetje van ons) en ik waren achtergronddanseresjes. Eigenlijk hebben we alledrie niet echt een carnavalsachtergrond en kenden we dus eigenlijk de nummers niet echt goed.. Zien jullie het voor je? :) Het was heel erg gezellig uiteindelijk en we hebben flink ons best gedaan. Gezellig ook met de beste mannen staan kletsen, kregen drank als salaris, dus dat was een prima avond! *Zak es lekker door, zak es lekker door, lalalalalala*

19 november was het dan zo ver, ik werd 30!!! Het was heel gek om mn verjaardag alweer van huis te vieren en zag er ook wel een beetje tegenop in het begin.. Maar toen ik opstond was 1 huisgenoot die een liedje voor me stond te zingen en een andere huisgenoot had slingers opgehangen, een kaart gekocht en een taartje en een schaal met kaasjes stond in de koelkast. Superlief!! Toen ging ik naar Bondi want ging met een groep een bbq houden en toen kwam Jet aangelopen met een echte Nederlandse zelfgemaakte appeltaart!! Nou, dat was natuurlijk helemaal geweldig en superlief! Verder nog wat kleine cadeautjes gehad, dus voelde me helemaal verwend. En niet te vergeten Marjolijn's bos bloemen die thuis stonden toen ik thuis kwam en Dimphy's verrassing op mijn rekening :)!! Voelde me toch wel jarig hoor!

26 november was ook een dag waar we al een lange tijd naar uit hadden gekeken: muziekfestival Stereo Sonic. Bekende dj's als Avicii, Carl Cox, Ferry Corsten, Armin van Buuren, AfroJack, etc kwamen draaien. Moet eerlijk zeggen dat overall het feest een beetje tegenviel... Vrij jong publiek, het geluid stond te zacht en de enige dj die de voetjes helemaal van de vloer kreeg was Carl Cox. Tja, dat kunnen we in NL toch beter hoor, feestjes!

Op 25 december gingen Jet en ik naar Byron Bay.. We vlogen om 6u al, dus dat was erg vroeg allemaal... Toen we in Byron Bay aankwamen wilden we lekker naar het strand, maar dat ging helemaal niet, omdat vanwege de cycloon in het noorden bij Cairns, de golven heel erg hoog waren en er bijna geen strand was. Maar ja, de mensen die mij kennen weten ook dat ik niet de grootste fan ben van het zand, dus vond het gras prima. Je zag overal mensen zitten met kerstmutsen en wij hebben ook de nodige foto's gemaakt met allerlei versieringen, maar echt een kerstgevoel krijg je met 30 graden natuurlijk niet. Niet dat ik dat erg vind hoor :) Helaas hadden wij geen drank omdat de winkels, alle kroegen, eigenlijk praktisch het hele dorp dicht was, dus op tijd naar bed voor ons :) De dag erna hebben we dat met wat mensen uit ons hostel wel goed gemaakt ;) Op de 3e dag zijn Jet en ik met de bus naar Surfers Paradise vertrokken, was maar 1,5 uur en waren ook snel ingecheckt. Toen ‘s middags afgesproken met een vriend van mij uit Brisbane en samen met hem naar een kroegje gegaan. Afgesproken om de dag erna met zn 3en naar Wet ‘n Wild (nee het is niet iets erotisch zoals veel mensen denken als je die naam noemt) te gaan, een waterpark aan de Gold Coast. Super leuk was dat, de engste en hoogste glijbanen, lange wachtrijen, maar een heerlijke dag gehad! De laatste dag nog even lekker geshopt en dat was het dan! Weer terug naar Sydney om op tijd terug te zijn voor Oud en Nieuw.

Met Oud en Nieuw gingen we met een grote groep naar een park in Balmain, aan de andere kant van het water in Sydney. We hadden verbazingwekkend goed zicht op de brug en het was niet druk. Erg belangrijk ook: het was heeerlijk weer en je mocht je eigen eten en drinken meenemen. Ook alcohol en dat is rondom Sydney eigenlijk verboden. We waren daar om 2u ‘s middags en tja, dan is het wel een lange zit als de zon onder is (koud!!!) en ik was helaas ook nog een beetje grieperig. Het vuurwerk was super om te zien, maar toch ook wel weer raar. In NL hoor en zie je overal vuurwerk, je hebt de rotzooi ervan, maar ook de sfeer.. Dit is alleen maar kijken en wat ons ook opviel: niemand (buiten je eigen groep) wenste je gelukkig nieuwjaar, terwijl in NL wens je zelfs de hond van de buren nog een gelukkig nieuwjaar als het zo uitkomt! Naja, gezellig was het wel, maar na het vuurwerk gewoon lekker op huis aan gegaan! Ik ben immers alweer 30 natuurlijk, oma moest naar bed! (Ja ik zeg het maar voordat jullie het zeggen! ;))

5 januari kwamen mijn ouders aan op Schiphol. Natuurlijk helemaal super om ze weer te zien, hweet was al een jaar geleden dat ik ze in Thailand had gezien! De eerste paar dagen heb ik ze Sydney laten zien en hebben we echt de toerist uitgehangen met zn 3-tjes. Daarna hebben we een auto gehuurd en zijn we op pad gegaan. Van Sydney langs de kust naar beneden, stoppen op mooie plekken en in motels overnachten. Zo langs de kust richting Melbourne (die we nu nog overgeslagen hebben), de Great Ocean Road op, naar Adelaide en zo het binnenland in naar Wangaratta, waar wij familie hebben wonen. We hebben op allerlei plaatsen geslapen: mooie grote motels, maar ook kleine kamers (die vaak nog heel duur waren ook!). Voor mij was de Great Ocean Road, ookal had ik m al gedaan, een hoogtepunt. En mijn ouders vonden het ook super. In Mount Gambier had je ook een blauw meer, nou, ik heb nog nooit zoiets gezien. Niet zeeblauw, maar echt blauw-blauw water. Ik zal de foto's nog op Facebook zetten en zo blauw is het water echt. Adelaide vond ik wat saai, maar wel lekker om weer in een stad te zijn. Na Adelaide zijn we naar Wangaratte gereden waar een deel van de familie Verwey woont. Super leuk om familie terug te zien die ik al 20 jaar niet gezien had. Zijn gezellig uit eten geweest en hadden een heerlijk huisje tot onze beschikking. Daarna gingen we naar Melbourne en zijn daar ook 4 dagen gebleven. Zijn een dagje met de toeristenbus op pad geweest, hebben rondgelopen in de stad, lekker uit eten geweest. Heb ook afgesproken met een vriend van mij uit Sydney die in Melbourne was en met hem en een groepje Australia Day gevierd op 26 januari. Omdat ik een beetje een soort Koninginnedag verwachtte viel het een beetje tegen.. Het was gezellig, bbq-en langs de rivier en cidertjes drinken, maar that was it. De dag daarna nog met Thomas afgesproken, vriend van mij uit Arnhem en dat was onverwacht en gezellig!

Op zaterdag 28 januari was de dag van het verlaten van Australie toch aangebroken.. Na 10 maanden Australie ging ik weer terug naar mijn geliefde Bangkok. Mijn ouders hadden een vlucht later dan ik, dus ik ging wat eerder en zag ze weer op BKK airport.

Het was heerlijk om weer terug te zijn in Thailand en ik houd gewoon van Bangkok. We zijn naar de weekendmarket geweest, leuke dingen op de kop getikt en denk dat mijn vader helemaal een fantastische dag heeft gehad, he pap? We hebben 1,5 week samen op Phuket doorgebracht en daar vond ik eigenlijk niet zoveel aan. Heerlijk om met mn ouders te zijn, maar was wel een oude bedoeling om het even zo te zeggen. Dus daarna werd het tijd om weer verder te gaan. Lastig om weer afscheid te nemen van mn ouders en zag een beetje op tegen het opnieuw moeten investeren in mensen ontmoeten, maar zodra ik op het vliegveld stond merkte ik al dat ik het nog niet verleerd was. In BKK een superavond gehad en de dag erna meteen doorgevlogen naar de Filippijnen, Manila. Ook daar meteen een leuke Zweedse meid en een leuke Aussie ontmoet, dus dat was ook gezellig. In Manila niet veel gedaan omdat je overal hoort dat het zo'n gevaarlijke stad is. En ik vond het wel best om lekker rond te hobbelen in een shoppingmall . Ze hadden daar een mega grote supermarkt en je kon er echt alles kopen... Inclusief een stuk Old Amsterdam voor niet al teveel pesos.. Joehoe, ik was zo blij! Dat was genieten. Ga aan het eind van mijn trip in de Filippijnen noodgedwongen een nachtje terug naar Manila en 1 keer raden wat ik ga kopen in de supermarkt! :)

Na Manila meteen de nachtbus gepakt naar het noorden, naar de rijstterrassen. Na een dramatische busrit (zo koud, niet normaal) helemaal blij met het uitzicht. Kijk maar op mijn Facebook voor foto's. Heb 3 dagen met een groepje Noren, 1 NL en 1 Engelse, gehiked door die velden heen, langs bergweggetjes en dat soort dingen. God, had enorme spierpijn en had ook wel weer genoeg gehiked voor een tijdje. Maar het was het allemaal waard!!! Daarna vanuit Sagada naar Donsol, voor de whalesharks. Dat was een reis van 26 uur, dus was zo gaar als een klontje. Dat is het nadeel van de Filippijnen, de afstanden zijn enorm en het vervoer is niet altijd even efficient. Met Claudia, mijn NL vriendin die ik in het Noorden heb ontmoet, de dag erna gaan snorkelen en 2 whalesharks gezien. Echt zo gaaf! Mijn wens om ze ook een keer te zien bij het duiken is alleen maar groter geworden. Verder was er in Donsol niet zoveel te doen, dus vrij snel doorgereisd naar Bohol. Daar een scooter gehuurd met een Amerikaan en een beetje over het eiland gecrossed naar de Tarsier apen en Chocolate Hills. Helaas raakten we elkaar onderweg kwijt en omdat ik niet in mn eentje in het donker wilde rijden, ben ik omgedraaid. Alles ging prima, totdat ik een lekke band kreeg.. Sta je dan, in the middle of nowhere, met een lekke band als blondje. Meteen kwam er iemand naar me toe om te vragen of ie me kon helpen, heeft me naar een bandenmaker gebracht en net zo lang gebleven tot het gemaakt was. Bleek dat het een superslechte band was en er zaten ook 2 gaten in. Na 6-en kon ik weer op pad, maar toen was het al pikkedonker. En zoals de meesten van jullie wel weten heb ik echt geen gevoel voor richting dus had geen idee waar mijn hotel was. Dus ik vroeg het aan iemand en hij zei dat ie er me wel naar toe zou brengen. Natuurlijk was eerst nog wel een beetje achterdochtig, maar hij sprong bij mij achterop dus ik dacht tja, was kan er misgaan. Bleek een superaardige jongen te zijn en hij wilde niet eens geld aannemen voor de taxi terug. Natuurlijk heb ik dat wel gegeven. Ik was al fan van de Filippino mensen, maar na die middag helemaal. Zo ontzettend vriendelijk en behulpzaam zijn de mensen hier. Natuurlijk is het wel anders in steden als Manila, maar zelfs daar zijn de meesten nog vriendelijk. De dag erna heb ik de public bus naar Panglao Island gepakt. Een rit van 45 min voor 25 pesos (45 cent). Geweldig, ik zei hallo toen ik die bus in kwam (ik was de enige toerist) en iedereen zei in koor hallo terug. En begonnen toen allemaal te giechelen haha. Op Panglao Island (Alona Beach) even moeten zoeken naar betaalbare accommodatie en daarna meteen mijn duiken geregeld voor de dag erna. 2 duiken gedaan en dat was super mooi! Veel kleine vissen, mooie corals. Vond persoonlijk dat er niet zoveel te doen was daar, dus ben de dag erna meteen weer weggegaan. Met mn 20 kilo backpack en 7 kilo small bag achterop de scooter.... is geen succes (al deed ik het in Vietnam de hele tijd), want mijn been kwam tegen de uitlaat aan omdat ik uit balans was en dat was AU!!! Hele brandplek en een paar dagen in verband gelopen om het schoon te houden. Ach ja, is weer een litteken voor in de collectie :) Vanaf Bohol vloog ik naar Palawan. Ik wilde daar graag naar de underground river, maar daar moet je een permit voor hebben omdat ze maar een bepaald aantal mensen per dag toelaten en de permits waren al fully booked tot in maart. Dat moest ik dus overslaan. Toen meteen doorgereisd naar El Nido. Hier een heerlijke tijd gehad! Leuke mensen ontmoet, mooi gedoken, mooie boottocht gemaakt en in een crappy hostel verbleven (12 m2, 9 bedden en de bedden waren 3 hoog, ik had gelukkig een laag bed). Het was dat ik mijn ticket al vanaf Coron had, anders was ik daar langer gebleven. Maar nu ben ik heel erg blij dat ik dat niet heb gedaan, want in Coron heb je wreck diving. Ging met de boot naar Coron en dat zou 7 uur duren en het zou een comfortabele boot zijn. Haha, heb nog nooit zo'n onconfortabele rit gehad. Ik werd doorweekt van het zeewater dat naar binnenspatte, ik kon nergens tegenaan leunen en was dus gebroken na de 9 uur dat het duurde. En gelukkig word ik niet zeeziek, want het ging behoorlijk tekeer! En de lunch was een joke, droge rijst met een stukje kip haha. En dan is de Filippijnen duur, want daar heb ik 40 euro voor betaald en dat is echt veel voor Aziatische begrippen. Maar het was het allemaal waard, want de dag erna ging ik weer duiken! Heb bij 3 wrakken gedoken: Akitsushima, Tafi Maru en Lusong Gumboat. De eerste was enorm maar wel met veel licht vanwege de gaten door bommen enzo. De tweede was super, kleine ingangen, donkere kamers en de boilers (want het was een stoomschip) waren nog intact. De derde was klein en niet zo heel bijzonder, maar het koraal was prachtig! Zo'n beetje het mooiste koraal dat ik heb gezien tijdens mijn duiken. Coron was verder niet superveel aan. Kon wel weer een boottocht gaan maken, maar had zoveel op een boot gezeten, ik vond het wel best.

Nu ben ik op weg naar Boracay. Hier ga ik 2 volle dagen doorbrengen en is een beetje de partyplek van de Filippijnen. Daarna ga ik naar Maleisie, maar ben eigenlijk nog helemaal niet klaar om dit land te verlaten. Ik heb dan ook met mezelf afgesproken dat ik nog een keer terug kom, om de vele dingen te doen die ik niet hebben kunnen doen vanwege tijdgebrek. De Filippijnen is nog niet zo uitgekauwd door het toerisme, de mensen zijn in de meeste plekken nog puur. De toeristen betalen 9 van de 10 keer hetzelfde als wat de locals betalen en omdat het nog niet allemaal omgebouwd is naar het toerisme, is de natuurlijk nog ontzettend mooi. Wel is het, als je alleen reist, vrij duur. Accommodatie is er nog niet in overvloed, wat aan de ene kant goed is, maar daardoor worden de prijzen ook wel hoger. Maar het is het waard. Ik zou er alles voor over hebben om dit land zo te houden, maar ik weet zeker dat steeds meer mensen de Filippijnen zullen gaan ontdekken. Dat merkte ik dus al met die underground river in Palawan, dat het al helemaal volgeboekt was. Maar de mensen hebben ook weer groot gelijk dat ze hierheen komen, want het is prachtig. Ik ben erg benieuwd hoe dit land er over 5 of 10 jaar uitziet. Hopelijk kan ik voor die tijd nog een keer terug!

Na Maleisie ga ik nog 4 dagen naar London waar Dimphy, Roos en Anneke me komen ophalen, joehoe!!! Er wonen ook een aantal mensen die ik heb ontmoet tijdens het reizen en daar ga ik dus ook mee afspreken. Super leuk! 24 maart kom ik terug naar Nederland. Kijk er super naar uit, maar vind het natuurlijk ook wel spannend. Ben dan 1,5 jaar weggeweest! Time flies!

Nou, het is een heel verhaal geworden, maar 5 maanden prop je niet in in A-4tje :) Ik vermoed dat er hierna nog maar 1 verhaal volgt, die van wanneer ik thuis ben. Tot over een maandje dus!

Liefs, Kristin

Sydney, I'm home!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hey mate!

Na Cairns werd het wel weer tijd om weer verder gaan. Mijn volgende stop zou Magnetic Island worden. Dat is een eiland niet te ver van de kust van Townsville. Ik verbleef in Base hostel op aanraden van mensen die daar al eerder waren geweest. Nou, dat was helemaal de goede keuze. Meteen al zo'n lekker gevoel toen ik er binnen kwam. Hangmatten overal, dichtbij het strand, gezellige sfeer. Mijn hutje (die ik met 7 mensen moest delen) was wel wat ver van het toilet af, maar goed, je kan niet alles hebben. ‘s Avonds was er booze bingo en de presentator had een bingo bitch. Dat was een jongen van iets van 20 jaar die hem moest helpen. Maar elke keer als ie iets verkeerd deed moest ie drinken en op een gegeven moment hing het arme jong na 3 flessen wijn met zijn hoofd in de prullenbak haha. Arm jong. Hoort bij de oostkust zullen we maar zeggen. De dag erna met 2 jongens een mini cabrio gehuurd, een soort van speelgoedauto (zie foto op mn Facebook). Het eiland verkend en dat was erg leuk. We hebben nog een wandeling gemaakt naar de forten naar en dat is met 30 graden om 1 uur ‘s middags best een opgave (zweten!). Eenmaal terug in het hostel afgesproken met Tessa en Mariska, 2 Nederlandse meiden die ik in Cairns heb ontmoet en waarmee ik had afgesproken op Magnetic Island. ‘s Avonds hebben we van 20u tot 0.00u het kaartspelletje Shithead gespeeld met zo'n 8 man. Super spel! De dag erna met Tessa en Mariska lekker boodschappen gedaan, in een hangmatje gehangen en lekker een tukkie gedaan (wat een leven!) en ‘s avonds een poging gedaan om mee te doen aan de quiz (waar we de antwoorden ECHT niet wisten).

De dag erna met zn 3-tjes naar Airlie Beach. De meiden hadden een hostel geboekt en ik heb daar toen ook maar geboekt. Toen we daar aankwamen, bleek dat ik bij hun op de kamer lag. Nou dat vonden we natuurlijk leuk.... Dus wij naar die kamer, bleek het gewoon een hotelkamer te zijn met 2 single bedden en een double bed. Ooooh yeah! We hebben toen wel even een dansje gedaan van geluk, dat we onze EIGEN kamer hadden met EIGEN keuken en badkamer en balkon! Voor 23 dollar per nacht pp! Yihaa! Onze wegen scheidden weer toen we de Whitsundays tour gingen doen. De meiden gingen maar voor 1 dagje en ik had een tour geboekt voor 2 dagen en 2 nachten. De dag dat ik vertrok nog lekker aan de lagoon gelegen (is een soort van openbaar zwembad) en toen naar de boot. Bleken 29 mensen aan boord te komen en het was eigenlijk meteen een leuk mengelmoesje. Iedereen kon het wel met elkaar vinden. De eerste dag was het mooi weer en onder het 'genot' van een paar glaasjes goon (weet niet of ik al een keer uitgelegd heb wat dat is, maar dat is vocht uit een pak dat op wijn moet lijken, blegh!) leerde iedereen elkaar beter kennen. Super mooi uitzicht op de eilanden en de rust om je heen (buiten het gepraat van iedereen natuurlijk). ‘s Avonds kwam er nog een dolfijn naast de boot zwemmen, super gaaf! De 2e dag hadden we helaas minder weer, maar we zijn toen naar het uitkijkpunt voor Whitehaven Beach gegaan en het strand op. Super mooi, dat zand is net sneeuw, zo wit! Ook nog even de nodige springfoto's en human pyramids gemaakt en toen weer de boot op. Daarna nog gesnorkeld, helaas hadden we niet zulk goed zicht vanwege het slechter wordende weer. Wel een enorme Moriras (weet niet zo goed meer hoe ie heet) gezien, en je kon hem gewoon aaien! Gelukkig kwam het zonnetje nog even door en na de luch lag op een gegeven moment echt iedereen te pitten op het dek, wat een rust haha. De 2e avond werd er een drankspelletje gespeeld, ring of fire. Nou, om een lang verhaal kort te maken, het was heel erg gezellig en het leek alsof iedereen elkaar al maanden kende :) De 3e dag was iedereen wat brakjes en de zee was erg wild. Ben niet zeeziek normaal gesproken, maar doordat ik wat borrels (lees: goon) op had de avond ervoor, was mn maag niet gelukkig. Gelukkig kon ik het wel binnenhouden, maar iedereen liep wel met witte koppies rond. Rond 13u kwamen we weer terug in Airlie en ‘s avonds met de groep weer afgesproken voor wat eten en drankjes.

De dag daarna vertrok mijn bus naar Hervey Bay, een busrit van 12,5 uur, dus dat is geen pretje. Gelukkig had ik 2 stoelen voor mezelf dus kon net zoveel draaien en gaan verliggen zoals ik wilde. En oh wat was ik blij met mn laptop, want Dexter heeft me door de eerste 3,5 uur heen geholpen. Al met al ging het best snel! De dag nadat ik aangekomen was moest ik om 6.45u paraat staan om naar Fraser Island te vertrekken. We zaten met zn 8-en in onze 4WD en we waren net 5 minuten op weg toen onze spiegel afbrak. 2 minuten daarna stopte de eerste (er waren in totaal 4 auto's) ermee. Nou, dat begon al lekker. Toen die auto was omgewisseld kon de trip beginnen. Eerst met de ferry en toen moest de auto meteen al in 4wd, want overal is zand. Ben blij dat ik niet heel lang ben, anders had ik gegarendeerd mn hoofd een keer gestoten tegen het dak, wat een gehobbel. We zijn in de 3 dagen bij super mooie dingen geweest. Lake McKenzie, Eli Creek, Meno wrak, Indian Head en purched lakes. Weet even niet het NL woord daarvoor maar dat zijn meren die ontstaan zijn door regenwater en op Fraser Island zijn de helft van alle purched lakes in de wereld. In de meeste zit dan ook niet echt leven, maar sommigen zijn er al zo lang, dat de revolutie zijn werk heeft gedaan. Anyway, ‘s avonds op het kamp was erg gezellig. Leuke groep mensen, we waren met zn 26-en. De enige regels die we hadden waren dat we niet mochten fluiten nadat het donker was geworden en dat we niet in het kampvuur mochten spugen. Dit zijn aboriginal regels, we sliepen nl op Aboriginal land. In een tent, met de toiletten op zo'n 500 m afstand, wel met warme douches. Het enige dat ik wel echt eng vond waren die dingo's... Overal liepen dingo's rond en je werd gewaarschuwd dat je niet alleen mocht rondlopen en dat ze je konden aanvallen. God, ik was zo bang voor die beesten! Uiteindelijk kwam ik er wel achter dat het echt voorzorgsmaatregelen waren en dat ze niet echt iets deden zolang je geen eten bij je had. Na 3 dagen was het weer tijd om terug te gaan naar Hervey Bay. Had nog 2 nachten gratis accomodatie daar (dat zat bij mijn deal in) en het is een stadje waar echt NIKS te doen is. Maar goed, lekker tijd gehad voor internet, ze hadden een tv-room en lekker naar het strand geweest. Prima!

Mijn volgende stop was Noosa. Noosa was een aangename verrassing. Leuk, gezellig plaatsje, zaten in een leuk hostel. Ben 2 nachten geweest en omdat ik in de bus een Iers meisje (Anne) tegenkwam die ik op de Whitsundays trip had ontmoet, veel met haar optrokken. Samen de wandeltour gemaakt door het National Park en ‘s avonds lekker shithead spelen. Heerlijk spel! Verder niet zo heel veel te beleven verder.

Na Noosa naar Brisbane gegaan en daar weer afgesproken met Tessa en Mariska, de 2 NL meiden die ik in Cairns heb ontmoet, en op Magnetic Island en Airlie Beach mee op ben getrokken. Lekker een avondje wezen stappen met heerlijke muziek. De dag erna een klein katertje, maar ja, dat hoort erbij. Van vrijdag tot en met maandag ben ik bij vrienden blijven slapen die ik eerder tijdens mijn reis had ontmoet. Was erg gezellig. Omdat ik Brisbane eigenlijk al gezien had niet heel veel gedaan, nog een keer uitgeweest en een dagje naar de Gold Coast geweest.

Daarna weer de bus gepakt, mijn laatste stop voor Sydney: Byron Bay. Het was heerlijk weer, joepie! De dag dat ik aankwam een beetje door het stadje gelopen en gegeten met Tessa en Mariska, die die avond de bus naar Sydney zouden pakken. De dag erna was het 1 november: de Melbourne Cup. Dat zijn paardenraces en eigenlijk ligt dan het hele land stil, in de staat Victoria is iedereen vrij en in de andere staten hoeven veel mensen niet te werken of wordt er wel iets op het werk geregeld. Ik had afgesproken met mensen die ik kende uit Sydney en zou naar de races gaan kijken op het scherm. Weet ik veel dat het draait om een race van een paar minuten en ik was dus te laat. Naja, maakt niks uit, het was heel erg gezellig, een super goede band, leuk dus! De dag erna vertrok mijn bus om 21u ‘s avonds. Overdag heb ik nog de wandeling gemaakt naar de vuurtoren en dat was echt super leuk. Zulke mooie uitzichten en die zee. Top. Byron had ik best langer willlen blijven, maar ik wilde 3 november in Sydney zijn voor de verjaardag voor Jet (mijn Nederlandse vriendin hier). En eerlijk is eerlijk, mijn geld begon heel erg op te raken, want potverdikkie wat is het duuuuur allemaal.

Naja, 21u begon de ellende dus, mijn 15 uur durende busrit. Nou ben ik wel wat gewend, maar oooh, wat was het een hel. Kon niet slapen, wilde geen muziek luisteren, wilde geen series kijken. Dus het duurde erg lang. Aangekomen was het super regenachtig in Sydney, welcome home!!! NOT! Had al contact gehad met een oude huisgenoot van mij en omdat hij op vakantie ging voor 3 weken, kon ik in zijn kamer. Joehoe, een kamer voor mij zelf alleen!!!!!!! Wat een luxe! Hij is tot 22 november op vakantie, dus we zien wel hoe het daarna loopt.

Natuurlijk moest ik ook werk vinden en heb meteen wat gevonden! Ik werk momenteel bij Environmental Recourses Management (ERM) en dat is echt een super leuk bedrijf. Werk als receptioniste / office assistant en het is heel erg simpel werk, maar goed betaald en ze behandelen me niet als een uitzendkrachtje, maar gewoon als een nieuwe collega. Met een beetje geluk kan ik hier tot kerst blijven (fingers crossed).. Er zijn vestigingen over de hele wereld, dit zou echt een bedrijf zijn waar ik zou willen werken.

Al met al vind ik het leuk om weer terug te zijn in Sydney. Het weer wordt beter, zeg maar gerust super lekker (afgelopen weekend bbq gehad op het strand) en dan is een stad al snel een stuk leuker. Had Sydney best gemist (sta ik zelf ook van te kijken) en na alle stranden die ik heb gezien aan de oostkust, wil ik toch zeggen dat ik vind dat Bondi toch wel tot de mooisten behoort. Ok, er zijn wel mooiere, maar Bondi heeft wel een gezellige sfeer vind ik. De komende tijd staan er leuke dingen gepland: aankomend weekend zijn De Deurzakkers in Sydney en helpen Jet en ik als vrijwilliger mee in ruil voor gratis entree en gratis drank (dat we daarvoor op het podium moeten huppelen wil ik liever vergeten), 19 november vier ik mijn 30e verjaardag (AAAAAH, wat gek!!! Ook mn 2e verjaardag dat ik niet thuis ben), 26 november gaan we naar Stereo Sonic, Jet en ik hebben voor kerst een reisje geboekt (naar Byron en de Gold Coast) en met O&N gaan we naar het vuurwerk kijken en 1 januari naar Space Ibiza Festival. Super leuk dus. Begin januari komen mijn ouders en eind januari vliegen we samen naar Thailand. Dan reis ik op een gegeven moment naar beneden naar Maleisie en wil ook graag naar de Filipijnen. Dan vlieg ik 20 maart naar London en 24 maart naar huis! Ja echt, naar NEDERLAND. Dan heb ik er 1,5 jaar op zitten. Bizar hoor. Kan me nog wel benauwen, het idee om terug naar huis te gaan, maar de lente komt er dan weer aan, dus het is de beste tijd om naar huis te komen en ik kijk er super veel naar huis om iedereen van thuis weer te zien!!

Nou, ik denk dat jullie wel weer op de hoogte zijn, het was weer een lang verhaal!

Veel liefs vanuit Bondi Junction!

Back to backpacking!

Hi mate!

Hoe is het met jullie? Ik weet het, het is al een flinke tijd geleden dat ik een bericht heb geplaatst. Ik heb een behoorlijke tijd in Sydney gezeten en daar maakte ik weinig mee, al begrijp ik dat dat voor jullie raar moet klinken zo aan de andere kant van de wereld.

De laatste keer schreef ik dat ik werk me erg bezighield en eigenlijk is het vanaf toen wel goed gegaan, heb in principe altijd werk gehad! Zo heb ik een paar weken als admin assistant bij een constructiebedrijf gewerkt, als secretaresse/receptioniste in een overheidsbedrijf en als receptioniste bij een gebouwenbeheerder. Heb veel geleerd en het was super leuk om bij zoveel verschillende keukens binnen te kijken. Soms vind ik het echt te bizar dat ze iemand inhuren, want bij dat laatste baantje werd ik zo'n beetje betaald om op Facebook, Hotmail en wat dan ook te gaan. Heb zelfs het eerste seizoen van Oh Oh Cherso afgekeken! En met toestemming van mijn baas, want als de telefoon niet ging, was er gewoon niks te doen en zij deed zelf ook de halve dag niks haha. In de weekenden werkte ik als promo-girl voor de Daily Telegraph. Dit hield in dat ik kranten moest uitdelen bij evenementen. Super leuk team en dus gewoon een gezellige avond (en goed betaald!)

Na het terugkrijgen van de belasting en na hard werken en sparen kon ik dan eindelijk weer op pad! Na 6 maanden zou ik Sydney gaan verlaten... maar niet voordat we naar Defqon konden op 17 september. Defqon is, voor degenen die het niet weten, een festival dat door Q Dance ook in NL wordt georganiseerd. Dit was de 3e keer dat het in Sydney was en Nederlanders mochten op vertoon van hun NL paspoort en gekleed in oranje gratis naar binnen. Helemaal geweldig natuurlijk! De donderdag ervoor was er een meeting met Nederlanders die ook naar Defqon gingen, super leuk! Kwamen iets van 80 man op af. Op het feest zelf zag je overal wel iemand in het oranje lopen en op een gegeven moment stonden we op de main stage met zo'n 120 Nederlanders. Het was net alsof ik thuis op een feestje stond, als je de gekke Ozzies even vergat, want die waren echt wazig gekleed haha. Anyway, nauwelijks Engels gepraat die dag, super weer, super muziek (want ja, ook hardstyle went) en super sfeer. De dag erna echt heimwee naar het feest, iets dat ik al jaren niet heb gevoeld!

De dinsdag na Defqon vertrok ik naar Melbourne. Daar bleef ik slapen bij Vesna, een meisje dat ik heb leren kennen in Vietnam. Super leuk dat ik bij haar mocht blijven slapen. De eerste 2 dagen ben ik met Scott (jongen die in Melbourne woont en met wie ik mijn allereerste week in Thailand heb gereisd) de Great Ocean Road op gegaan. Echt helemaal super! Mooi uitzicht! Omdat Vesna doordeweeks moest werken, verkende ik de stad overdag een beetje. Mooie botanical gardens en gewoon gezellig om doorheen te lopen. Overal barretjes en kleine straatjes, gewoon gezellig! In de avonden gingen we naar verschillende barren en ze waren allemaal stuk voor stuk super gezellig en leuk. Alleen voor het uitgaansleven zou ik al een keer terug willen!

Woensdag de 28e begon voor het backpackersavontuur weer echt! Die dag vertrok ik naar Cairns. Dit ligt soort van bovenaan de oostkust en is vol met backpackers. Veel jonge backpackers. Het eerste hostel waar ik verbleef was Tropic Days. Super leuk hostel met kleine kamers en niet zo party-party. Wel erg ver van de stad, dat vond ik minder. Met 3 jongens de volgende dag meteen een trip naar de Tablelands gemaakt. Mooie omgeving! Ook naar de waterval geweest waar de clip van Peter Andre - Mysterious Girl is opgenomen :) De dag daarna bij de lagoon gerelaxt. De lagoon is meer een zwembad omdat Cairns geen strand heeft en je daar niet in de zee kunt. Vind ik prima, vind het toch lekkerder om op het gras te liggen dan op het zand! De dag daarna ging ik op de boot voor een duiktrip. Awesome! De eerste 2 dagen was ik gast op de boot en heb ik 6 duiken gedaan. Vond het behoorlijk spannend weer, want het was al een tijdje geleden en mijn laatste duik was niet zo'n succes. Na 2 duiken was ik van de angst af en ging het prima! Zooooveel mooie dingen gezien: schildpadden, haaien, nemo's, cuttlefish.. Top! Daarna begon het harde werk. Ik werd hostie op de boot. Moest bijvoorbeeld eten serveren, afwassen, was doen, kamers schoonmaken (al haastte ik me na het eten vaak snel de keuken in omdat ik liever afwaste dan bedden op ging maken, gna gna). Hiervoor in ruil kregen we gratis duiken (heb er 4 gedaan als hostie), eten en accomodatie. Het eten was het beste eten dat ik heb gegeten sinds dat ik van huis ben, dus dat zegt wel wat. Het waren zware dagen dus na 2 dagen vond ik het mooi geweest en ging ik terug. Toen weer een dagje gerelaxt en daarna 2 dagen naar Cape Tribulations geweest. Is rainforest en gewoon een hele mooie omgeving. Heb daar ook paardgereden, dat was super! Heel misschien zit daar nog een baantje in, maar dat moet ik nog even afwachten..

Vandaag van het zonnetje genoten aan de lagoon, want dat vergat ik te vertellen: het is hier heeeerlijk weer. Zo'n 30 graden en zonnig, af en toe wat (erg welkome) wolken. Morgen vertrek ik naar Mission Beach en daarna naar Magnetic Island. Je geld gaat niet lang mee in Australie, dus zal over niet al te lange tijd weer aan de bak moeten. Maar nog even kijken hoe of wat. Vooralsnog weet ik nog niet wanneer ik naar huis kom, dus doe daar maar geen uitspraken meer over. Naja, sowieso voor Koninginnedag 2012. Mijn visum is dan toch afgelopen en dan begint ook de lente in NL weer. Maar als ik niet genoeg geld kan verdienen kan ik ook eerder terug zijn! Sorry, mam!!!

Nou, hoop dat alles goed met jullie gaat!

Liefs vanuit sunny Cairns!

G'day mate!! No worries!

Hi everyone!

Nou, dat is alweer even geleden dat ik een bericht heb geplaatst op Reismee. Omdat ik niet meer rondreis heb ik natuurlijk minder vaak iets te vertellen, maar nu werd het wel weer een keertje tijd. En op verzoek van mn vader plaats ik dit bericht haha :)

Ik zal beginnen met hetgene wat me momenteel het meest bezighoudt: werk.Op dit moment werk ik bij Mc Arthur, en dat is een recruitmentbureau. Ik werk hier achter de receptie en als ondersteuning voor het team. Natuurlijk super leuk, als je kijkt naar het werk dat ik bij Vitae deed. Dat is vrij vergelijkbaar. (Voor de Vitae-ers die dit lezen: natuuuuuurlijk is Vitae veel leuker!! ;)) Helaas helaas, is dit maar een zeer tijdelijke functie en moet ik na woensdag alweer op zoek naar iets anders. En het is erg frustrerend als je echt iedere paar dagen weer op jacht moet naarwerk en je eigenlijk niet gewoon een paar weken achter elkaar kan werken. En nog erger, je mist vaak wel 1 of 2 dagen in een week=heel veel geld!Als iemand met zn Working and Holiday visa verlies je het snel van iemand met permanent residency of een Australian resident. Verder heb ik ook nog een paar dagen bij een architectenbureau gewerkt en ben ik een paar dagen bij mijn oude werk terug geweest. Mijn oude werk heb ik voor 7 weken gedaan en dat was bij DB Schenker. Dat is een Duits logistiek bedrijf en zij vervoeren spullen voor Dell, Samsung e.d. Ik werkte voor Dell als National Transport Administrator, en het was vrij saai werk en erg ver (ruim 3 uur per dag reizen en vanaf Bondi 4 uur). Maar geld is geld zullen we maar denken en voor een backpacker verdien ik best lekker. Ennn, ook erg belangrijk: backpackers hebben vaak rotbaantjes (van folders uitdelen, tot schoonmaken en noem maar op). En van de banen die ik heb leer natuurlijk zeker wel veel van. Sowieso het continu Engels praten en gewoon bij verschillende bedrijven binnen kijken. Heb wel een verschrikkelijk baantje gehad hoor.. Was de wanhoop nabij, wilde zo graag werk en toen kwam de Easter Show voorbij. Dat was (logisch) rondom Pasen. Ik heb gewerkt als chocolate-banana girl. Hilarisch.... voor 2 uurtjes. Daarna had ik het toch wel gezien hoor. Maar goed, ook dat was weer geld. Heb het voor 5 dagen gedaan. Lange dagen van 12 uur en cash in hand betaald. De hele dag met mn snufferd boven de chocola, aardbeien, marshmellows en bananen. Heb nog nooit zoveel chocola gehad als in die 5 dagen haha.

Een backpacker voel ik me eigenlijk al even niet meer.. Dit komt vooral omdat ik alweer 3 maanden op dezelfde plek (Sydney) ben. Ik woonhier eigenlijk zo'n beetje. Woon nu samen met Jet (een NL meid die ik op Koninginnedag hebontmoet) in een appartement inBondi.10 minuten lopen van het strand en ook weer niet heel ver van het winkelcentrum en maar 10 min met de trein naar de stad. Het is super gezellig samen! Verder woont er nog een meid in dit huis en die is ook aardig. Helaas moeten we op 16 juli uit dit huis en moeten we weer verhuizen. Ben zoooo blij dat ik uit het hostel weg ben (heb er 2 maanden gewoond) dat ik wel echt wil proberen weer in een huis terecht te komenwaar ik een kamer voor mezelf heb. Dat ishier best wel eenluxe. Dus vanaf deze week weer op jacht.

Sydney life is aan de ene kant geweldig en aan de andere kant ook echt helemaal niks voor mij. Sydney is heel erg corporate, hoge gebouwen, strak, goed geregeld en heeeeel erg duur. 9 dollar voor een wijntje en8 dollar voor een biertje is normaal en voor een simpele activiteit zoals een museum bezoeken ben je al snel 30 tot 40 dollar kwijt. En dat is goedkoop. Een kamer voor jezelf zit heel makkelijk op 200 dollar per week (ja, per week) en dan deel je je huis wellicht zelfs met 3 of meer anderen. Anyway, duur dus. Verder vind ik dat corporate erg gaaf, maar de mensen kunnen ook erg overdreven zijn. En met Aussies kom je nauwelijks in contact, het zijn vooral expats and travellers waar ik mee om ga. Heb het hier best even moeilijk gehad om eerlijkte zijn.In Azie ging het allemaal zo makkelijk met mensenontmoeten, en het was allemaal zo goedkoop.. Hier moet ikbehoorlijk op mn geld letten enis het gewoon minder makkelijk in contact te komen met mensen. Denk dat ik beter een andere stad had kunnen uitkiezen om me te vestigen, maar aan de andere kant zie ik het nog steeds als een uitdaging om dit af te maken. Gewoon hier in Sydney nog wat geld verdienen en daarna een stukje van de oostkust te zien en dan (wellicht via Azie) naar huis. Heb zo het gevoel dat Australie niet geheel mijn reisland is, maar vind het prima om hier even te wonen. Maar vind niet dat ik Aus kan verlaten zonder iets gezien te hebben en wil het zeker een kans geven en who knows, misschien verander ik nog van gedachten. Geen reisland voor mij omdat de travellers zo super jong zijn (rond de 20) en alles zo duur dat het ook minder leuk is om alles alleen te doen. En ik weet het niet, Azie trekt me gewoonmeer. Dit klinkt allemaal negatief, maar begrijp me niet verkeerd: ik vermaak me hier goed. Ik ga regelmatig uit en uit eten (10 dollar steak in Kings Cross, jummm), heb een abo op de sportschool en heb ook gewoon filmavondjes thuis. Dus gewoon een burgerlijk leven haha. Maar ook dat bevalt me.

Heb dus van Australia nog niet heel veel gezien.. Ben wel een weekend naar de Blue Mountains geweest en dat vond ik echt geweldig. Zulke mooie uitzichten en mooie wandelingen. We hadden lekker weer (wel erg koud) en dat was helemaal top! Verder ben ik ook nog een weekend naar Brisbane geweest. Daar rondgefietst en een dagje naar de Koala Pine Sanctuary geweest. Dat was zooo leuk. Een koala vastgehouden (erg toeristisch haha) en van ik weet niet hoeveel koala's foto's gemaakt. Kan geen genoeg krijgen van die beesten, ze zijn zo schattig. Een klein weetje: Koala's slapen 23 uur per dag en zijn eigenlijk altijd stoned door de Eucalyptus bladeren die ze eten. Wat een leven! Oja, wat ook nog erg leuk was: Op Koninginnedag (die van onze Bea) was er hier een feestje in Sydney. Daar ben ik met een aantal Nederlanders heen geweest en dat was erg gezellig! Met zo'n beetje 300 andere Nederlanders staan hossen op 'Altijd lente in de ogen van de tandartsassistente' en 'Het dondert en bliksemt en het regent meters bier'. Geweldig! Nederlanders zoeken elkaar toch altijd wel op, waar dan ook ter wereld!

Mijn plannen voor de rest van mijn reis... veranderen met de week. Een paar weken terug was ik er van overtuigd dat ik rond september naar huis wilde komen. Maar wil toch langer blijven. Het is nog niet af, ben nog niet klaar voor mijn gevoel. Plus dat het hier nu winter is (het wordt niet kouder dan 15 graden hoor en gisteren was het 21 graden en zonnig, dus ik overleef de winter hier wel) en als ik in september naar huis kom, wordt het ook winter in NL en ik houd zoveel van de zomer..Wil graag een stuk van de zomer mee maken hier in Sydney en dusook inde zomer de oostkust opreizen.En het isafhankelijk van mn geld (want als ik geen steady werk ga vinden, kan ik wel es heel snel thuis zijn, boehoe) en van mnheimwee of ik kerst en oud&nieuw thuis vier of in Sydney (of eldersin Aus). In Sydney moet het wel 1 van de beste feesten zijn ter wereld.Dus tja, nogonduidelijk allemaal. Ik ga er nog steeds voor en dit weer een ontzettend leerzame stap in mn reis. Dit is iets dat ik de rest van mn leven kan meedragen!

Hoop dat alles goed met jullie is! Denk heel veel aan Nederland en mis Arnhem, mijn vrienden en natuurlijk mijn ouders heeeeel erg!!

Liefs

Sydney - I love this city!!

Hallo!!

Hier dan eindelijk een berichtje vanuit Ozzz!! Eerst zal ik vertellen over de rest van mijn tijd op Bali...

De dag na mijn laatste verhaal ben ik naar Ubud gegaan. Daar in de buurt heb je een weeshuis/school genaamd Widia Guna. Via Nancy Verstegen (die ik ken via Vitae) ben ik aan hun adres gekomen en ben een dagje gaan helpen. Bij Widia Guna helpen ze een kleine groep wezen, een groep gehandicapte kinderen en een groep kinderen waarvan de familie te arm is om ze naar school te sturen. Ik heb geholpen bij de les van de gehandicapte kinderen. Was een mooie ervaring. Ik mocht me ontfermen over Ilou, een autistisch meisje van 9. Als je totaal geen ervaring hebt met autistische kinderen, is dat best lastig. Ze luisterde echt letterlijk nergens naar, gooide van alles op de grond, wilde door het klaslokaal gaan fietsen en ging schreeuwen als je haar weg wilde sleuren. Poeh! Toen kreeg ik door dat ze gek met potloden was, en kon zich uren vermaken met ze in haar etuitje te doen en ze er weer uit te halen. De rest van de klas kreeg ondertussen les in tellen en het alfabet. Na de les van de gehandicapte kinderen nog gaan kijken bij de andere lessen. Wat een mooi werk doen ze bij Widia Guna. Vrijwilligers kunnen ook langer blijven en dan Engelse les geven aan de kinderen.

De dag na mijn bezoek aan het weeshuis ben ik teruggegaan naar de Gili's. Vond het daar zo mooi en wilde daar graag mijn laatste dagen doorbrengen. Heb echt een superleuke tijd gehad daar! Heel veel leuke mensen ontmoet, naar een Fullmoonparty geweest, lekker genoten van het kraakheldere zeewater. Top was het! Wat me wel echt opviel is dat er bizar veel Nederlanders waren. Daarna ging ik weer terug naar Kuta. Oooh, wat was ik blij toen ik Kuta kon verlaten, Voor 2 dagen is Kuta leuk, daarna begon ik me steeds meer te ergeren. Heb mijn laatste avond in een luxe kamer doorgebracht, aangezien Australie natuurlijk voor de deur stond en ik voorlopig niet meer in kamers voor mezelf zou slapen....

24 maart was het dan zo ver: mijn vertrek naar AUSTRALIE! Na een prima vlucht kwam ik om 7.00 uur 's ochtends aan in Sydney. Sydney deed meteen eigenlijk aan Rotterdam denken. Hoge gebouwen enzo. 's Middags had ik met Erik, de broer van Ramona, afgesproken. Gezellig wat gedronken (auwie, die prijzen!!!). Daarna hebben we de ferry naar Manly gepakt. Dat was echt een supermooie trip! Even daar rondgelopen en toen weer terug. Heerlijk gegeten bij een Indiaas restaurantje.

Vanaf toen ben ik veel op zoek geweest naar werk. Voordat ik naar Australie kwam dacht ik dat ik alles aan zou pakken... maar na even op internet kijken bedacht ik me toch dat ik het liefst toch een secretariele rol zou aannemen. Daar ben ik nu dus nog steeds naar op zoek, maar eerlijk is eerlijk, als het binnen een week niet lukt ga ik toch mijn zoekveld verbreden... Inmiddels ben ik bij 2 bureaus ingeschreven en heb er gisteren nog wat sollicitaties uitgedaan. Fingers crossed allemaal!!

Verder heb ik enorm veel rondgelopen! Ik kan geen genoeg krijgen van alle uitzichten hier... Al die hoge gebouwen, mooie parken. Top! Heb ook meegedaan aan een gratis wandeltour. Gratis as in dat je niet verplicht was iets te geven, maar dat het wel op prijs gesteld werd. Het was een tour van 3 uur, best lang dus. Onze gids was echt een jonge versie van Steve Irwin, die crocodile kerel die een aantal jaar geleden overleden is. Gelopen door Martin Place, de wijk The Rock, wat winkel centra, plekken met mooie uitzichten op de Harbour Bridge en het Opera huis. Verder ben ik een groot fan van Paddy's market. Dat is een markt met allemaal groente en fruit en goedkope prullen. Daarboven heb je een winkelcentrum met wat H&M achtige winkels, heerlijk! Ook het winkelcentrum in Broadway is top, K Mart: goedkoop en best leuke kleding. Moest natuurlijk voor mijn sollicitaties bij de bureaus wat anders hebben dan een korte broek en mijn Laos/tubing shirt, dus moest wat kleding aanschaffen. Gelukkig kwam ik ook bij 1 dollar sales bij Supre terecht en ondanks dat ik het vreselijk vind om tussen bergen kleding van 3 meter hoog te moeten zoeken.... heb ik toch wat leuks kunnen scoren :)

Na een paar dagen ben ik wel van hostel veranderd. Nu zit ik in Great Aussie Backpackers. Ik betaal 12 dollar minder dan in mn eerste hostel en toch nog steeds gratis ontbijt, vrijdagavond gratis pasta en op maandag ook gratis avondeten. Dus prima! Ok, het is minder schoon, maar ja... 12 dollar per nacht minder is wel heel veel en het is veel leuker in dit hostel! Slaap met 7 meiden op een kamer, maar hebben gelukken een ensuite badkamer. En een koelkast! Jaha, want ik heb weer heerlijk kunnen koken! Vanalles is al voorbij gekomen: spinazie met pasta, mijn pasta met zongedroogde tomaten, sla, witte bonen in tomatensaus, tomatensoep. En oja, gehaktballen!! Omdat ik niet de juiste kruidenkon vinden (gehaktkruiden kennen ze hier niet) niet zoals ik ze normaal zou maken en natuurlijk nooit zo goed als de gehaktballen van mama, maar ze waren behoorlijk goed gelukt! Het is wel echt wennen dat het allemaal zo duur is en ze hebben bijvoorbeeld niet zoveel of iig dezeldfe keuze in groentes als in NL, dus soms is het even zoeken. En er zijn echt momenten dat ik de Albert Heijn mis hoor, Euroshopper merk. Daar kan je bijv. brie kopen voor 80 cent. Hier is het minimaal 4 dollar :( Maar ja, zodra ik werk heb wordt het ook wel makkelijker. Oja, kip is echt belachelijk duur hier!!! 2 kipfiletjes 10 dollar! Dus voorlopig geen kip voor mij haha. Oja, verder ook een nieuw drankje ontdekt. Goon heet het. Het is eigenlijkhetzelfde als degoedkope zoete wijn die ik thuis drink, dus ik ben best blij. De dag erna minder, want man, na 3 bekers krijg je er al mega hoofdpijn van! Voor 4 liter betaal je 10 dollar en je kunt het makkelijk een week goedhouden. Niet te drinken als het warm is, maar goed.

Dingen die ik mis aan Azie zijn bijvoorbeeld de prijzen! Verder ben ik toch ook wel bij om weer in de Westerse wereld te zijn. De prijzen wennen ook wel weer heel snel. Waar we in Cambodja nog wel es een kwartier konden onderhandelen over een halve dollar... Nu kijk je daar niet perse meer naar om. Nu scheelt het dat ik niet zo'n geld tekort heb als de meeste backpackers hier. Arme mensen: soms zie ik ze alleen witte bonen in tomatensaus eten, omdat ze geen geld meer hebben.

Maar wat denk ik nog vaak terug aan de mooie tijd die ik heb gehad in Azie.. Thailand... niet perse het mooiste land en de liefste mensen, maar ik zou daar zo naar terug kunnen. Daar voel ik me echt thuis. Laos: met stip op 1. Mooi land, cultuur, feest, liefste mensen ever. En nog niet zo verpest door het toerisme. Hoop dat dat nog zo blijft. Cambodja: niet mijn favoriet, maar had de Killing Fields, S.21 en de Ankor tempels niet willen missen. Vietnam: een land dat alles heeft: historie, cultuur, natuur, strand, feest... Geweldig! Bali: super toeristisch, niet perse te gek. De Gili eilanden zijn de mooiste eilanden waar ik ooit ben geweest.

De afgelopen dagen hier in Sydney was Simon er weer bij. Lekker naar Bondi Beach geweest, het meest bekende strand van Sydney. Voor het eerst chique uit eten geweest (naja 20 dollar voor een pizza vind ik vrij chique haha) met vriendinnen van hem. Heerlijk! Ook naar de Taronga Zoo geweest. Nu ben ik niet de grootste fan van dierentuinen, maar wat een uitzicht vanuit de dierentuin! Veel van de dieren sliepen, maar toch was het erg gaaf om allemaal te zien. We sliepen bij een vriend van Simon in huis en ooooh wat fijn om weer in een echt huis te zijn na 6,5 maand. Wat een comfort! 's Avonds speelden we het Michael Jackson dansspel op de WII en keken we film op het digitale tv-gebeuren. Ja, gewone burgerlijke dingen die travellers niet doen normaal. And I loved it! :) Ook zijn we nog naar Cogee beach geweest. Kleiner en rustiger dan Bondi, maar niet minder mooi. Stuk langs van de route gelopen die richting Bondi loopt, top!

Nou, ik weet niet of ik de komende maanden zulke verhalen kan schrijven, want als je ergens op1 plek blijft en je gaat werken, maak je niet meer zoveel mee natuurlijk. Mochten jullie nu echt nieuwsgierig zijn hoe het met me gaat, mail me dan gewoon op kristin_verwey@hotmail.com, als jullie het te lang vinden duren met het verhaal.

Hoop dat alles goed met jullie gaat daar!!

Heel veel liefs vanuit Sydney!

Volgende stap in mijn avontuur...

Hallo allemaal!!

Hoe is het ermee?? Het wordt gelukkig weer een beetje lente in NL heb ik begrepen. Heel goed! Hier alles goed! Ben nu op Bali en dat is super leuk! Maar eerst even terug naar 10 februari (poeh, dat is heel lang geleden), want daar was ik de vorige keer gebleven.

Zoals ik al vertelde de vorige keer had ik de Halong Bay tour geboekt. Ga vandaag ook foto's plaatsen, maar voor degenen die ik niet op Facebook heb.. google maar es. Super mooi! Op 10 februari vertrokken we naar Halong Bay. Was een busrit van 4 uur. Hadden een leuke groep: 6 Engelsen, 2 Tjechen, een Spanjaard, een Duits meisje en ik. Op de 1e dag zijn we rond gaan varen en een cave gaan bezoeken. Vooral het uitzicht vanaf die cave was geweldig. 's Middags gezwommen en op de boot blijven overnachten. Hebben heerlijk kaartspelletjes gespeeld 's avonds en The Killer, een beetje een Engelse versie van het spel Weerwolven voor degenen die dat kennen. Super leuk en je leert mensen zo snel kennen. De dag erna vroeg op. We vertrokken naar Cat Ba Island. Daar gingen we rondfietsen wat eigenlijk stiekem een beetje tegenviel.. De 2e nacht overnachtten we op Monkey Island. Super mooi... alleen was het zo'n beetje winter toen we daar aankwamen, het weer was helaas omgeslagen en het was KOUD! Met een dik vest, lange broek, sjaal, de hele mikmak op het strand haha. De groep was wat veranderd omdat sommigen een tour hadden geboekt van maar 1 nacht. Het was eigenlijk nog gezelliger dan de eerste avond. Weer The Killer gespeeld en vooral met het Australische stel Deirdre en Jan was het hilarisch. Op de 3e dag weer terug naar de haven van Halong Bay.. Omdat het zo koud was de hele rit eigenlijk spelletjes gedaan binnen. Eenmaal terug met Jamie, Craig en Ulli afgesproken om 's avonds te gaan eten en stappen. Super gezellig en de laatste club was helemaal super.

De dag erna de sleepersbus naar Hoi An gepakt. Leuke mensen ontmoet en door het slaapgebrek van de nacht ervoor eigenlijk best goed geslapen. Na een totale reis van iets van 24 uur aangekomen in Hoi An (moesten 4 uur in Hue wachten, dat vertellen ze er niet bij als je het ticket boekt...). De dagen erna Hoi An verkend en oooh, wat een leuke stad. Leuke sfeer, leuke markt en natuurlijk kon je er goedkoop kleding laten maken! Heb zelf een korte broek, een jurkje, een rokje en 2 topjes laten maken. Hebben ook nog een scooter gehuurd en een beetje de omgeving verkend. In Sapa had ik heerlijke tomatensoep gehad.. en in Hoi An had ik daar wel weer zin in... maar oh wat een teleurstelling: het was gehakte tomaat in water met een beetje zout!! Boehoe! Maar de chicken sweet and sour was daarentegen helemaal jummie!

Na een paar dagen de sleepersbus naar Nhatrang gepakt. Was een prima rit eigenlijk. Moet zeggen dat ik sleepersbussen stukken beter dan vliegtuigen of zitbussen vind. Alleen dat getuuter... Aaaah!! In Vietnam tuuteren ze om alles, zelfs als degene voor hen nog 50 meter van hen verwijderd is. Maar goed, eenmaal in Nhatrang aangekomen een hotel gezocht en naar het strand gegaan. Daar Elli tegengekomen, een meisje die ik al eerder in Hanoi was tegengekomen. 's Avonds lekker uit geweest samen en dat was super gezellig! De dag erna hadden we een Funky Monkey boottour. Kostte 5 dollar en het was bizar was je daar allemaal voor kreeg: de hele dag op pad, snorkelen, lunch, drijvende bar met gratis cocktails.. Top! Weinig buitenlandse toeristen, eigenlijk vooral Vietnamesen. Maar oh, wat grappig als die helemaal losgaan! De dagen erna op het strand gelegen en 's avonds rustig aan gedaan.

Na een paar dagen Nhatrang werd het weer tijd voor iets nieuws. Met Elli ging ik naar Mui Ne. Mui Ne was gezellig, alleen viel het strand een beetje tegen. Voor wind- en kitesurfers is het een paradijs, maar op het strand liggen doet gewoon pijn door het stuivende zand. Maar de barretjes waren heel gezellig. Ook een tour gedaan naar de zandduinen. Dat was echt heel gaaf! Ook met een slee van de duinen gesjeesd, joehoe! Helaas helaas reed onze chauffeur zo langzaam dat we de zonsondergang hebben gemist. Balen! 's Avonds gegeten met Kiki en Elli. Kiki is een meisje die ik ken uit Arnhem, ze woont in de straat achter mijn oude huis, hebben een gezamelijke vriendin en gingen naar dezelfde sportschool. Wat een toeval!

Na Mui Ne naar Saigon. Daar aangekomen meteen naar het War Remnant museum. In dit museum geeft Vietnam een beeld van hun versie van de oorlog. Het is heel heftig om te zien wat voor schade de mensen nu nog steeds hebben: verminkte lichamen en ziektes. Bah! Na 5 minuten Saigon werd ik al meteen gek van de motorbike taxi's. Overal hoor je: motorbike? motorbike? En wat een drukte daar! We zijn ook naar een blindeninstituut geweest waar ze massages geven. Het was wel echt de slechtste massage ooit, vooral veel geram op mn rug. Naja, zij hebben wel weer geld verdiend, dus dat was mooi.

Op 2 maart vertrok mijn vlucht naar Bali. Op het vliegveld afscheid genomen van Elli, lastig weer, hebben zo'n toptijd gehad samen. Vietnam vond ik een mooi land, 4 weken is veel te kort om alle dingen te zien die ik had willen zien. Heb een aantal dingen laten schieten, maar merk ook dat het tijd wordt voor een volgende stap. Heb behoefte aan weer regelmaat en ga daarom (en ook om weer geld te verdienen haha) lekker meteen aan de bak in Australie. Heb mijn ticket geboekt voor 24 maart dus dat schiet al lekker op!

Maar goed, na Saigon dus naar Bali. Een dag na mij kwam Simon aan. Hem opgehaald van het vliegveld (ik was alleen wel 1 vlucht te vroeg haha) en daarna terug naar Kuta. Kuta is het Lloret del Mar van Bali. 's Avonds even een drankje gedaan in Skygarden (hele mooie discotheek) en daar 2 Zweden tegengekomen die Simon en ik hebben leren kennen op Koh Phi Phi in Thailand. Super leuk dus! Omdat het op 5 maart Nyepi day zou zijn (uitleg volgt straks), besloten om 4 maart in Kuta te blijven. 's Avonds wilden we nog wat gaan borrelen in Skygarden maar die was om 12 uur dicht vanwege Nyepi day. Nyepi day (Stilte dag) is een Hindu dag en houdt in dat je die dag binnen moet blijven, je lichten moet uitdoen, je mag geen geluid maken. Toen ik van deze dag hoorde dacht ik eerst dat ze een grapje met me maakten en toen ik het Simon vertelde viel hij zo'n beetje van zn stoel. Aangezien wij een kamer hadden met een bed, een tafel, een douche en een fan die niet zou werken omdat de stroom uitgeschakeld zou worden, zagen we het niet zo zitten, die dag. En we zouden die dag op koekjes moeten leven, want je kon nergens eten halen, je mocht het terrein ook niet af. Dus toen we hoorden dat in Hotel Arena gewoon elektriciteit was, een zwembad, tv, mogelijkheden tot het kijken van dvd's en dat je gewoon eten kon bestellen... zijn we daarheen verhuisd. Het enige dat niet kon, is het terrein verlaten, maar het was heel gezellig aan het zwembad, aangezien iedereen daar was. Lunch hadden we overgeslagen omdat we uitkeken naar het buffet 's avonds. Toen we rond 20u bij het buffet aankwamen, was het eten op. En zelfs de instant noodles waren op, aah! Gelukkig was een Engelse jongen zo aardig om ons 2 bakjes noodles te geven omdat hij er 6 had. Dat was onze maaltijd dus haha. Daarna lekker nog een filmpje gekeken.

De dag erna vroeg op want we begonnen met onze motorbike tour door Bali heen. De eerste dag zijn we naar de tempel met apen in Uluwatu geweest, naar het strand bij Nusa Dua, hebben een heerlijke (en goedkope) maaltijd gegeten onderweg, Dreamland bezocht (dat is een enorm resort, eigenlijk een stad op zichzelf), en toen doorgesjeesd naar Ubud. Na 20 keer vragen en 1,5 uur langer rijden dan we dachten in het donker aangekomen daar. Een te duur, maar lekker hotel genomen en om 4.15 uur gewekt door de haan.. Aaah! Daarna nog wel even geslapen, maar goed. De volgende dag Ubud verkend en weer op de scooter naar vulkaan Batur en de tempel daar bezocht. Na de vulkaan konden we de regen niet voorblijven en drijfnat bij een garage gestopt en een regenpak gekocht. Blij mee, want dat hield je toch lekker warm. Hebben flink moeten onderhandelen, maar uiteindelijk voor 2,5 dollar kregen we het pak mee. De 3e dag heel vroeg vertrokken, omdat we veel wilden bekijken die dag. Naar de Apentempel in Sangeh geweest, wat erg mooi was. We waren de enige toeristen en de tempel lag in een bos. Super! De regenpakken kwamen weer van pas vanwege de kou in de bergen, maar wat een mooie route! Mooie uitzichten! Toen de weg langs de kust, gelukkig een goede weg, dus hebben lekker door kunnen rijden. Wel oponthoud door 3 optochten met allemaal verklede mensen, maar mooi om te zien. We wilden in Amed overnachten, omdat daar een vriendin van mij was die ik ontmoet heb in Cambodja. Kwamen rond 18u daar aan en hebben een mooie kamer genomen aan de zee. Super groot, 2 verdiepingen haha. 's Avonds kaarten met Fran en haar vrienden. De laatste dag besloten meteen terug te rijden naar Kuta om te kijken wanneer we een boot konden pakken naar de Gili's. Bleek dat we de dag erna pas de boot konden pakken.

Zo gezegd zo gedaan, om 6u werd er op onze deur geklopt. Onze wekker was niet afgegaan, dus het was ff racen. Op de boot met onze lieve kleine vriend Sebastian gespeeld, het liefst kind dat ik op deze reis tegen ben gekomen.Eenmaal op Gili Trawangan aangekomen redelijk snel een kamer gevonden. Prima kamer en de prijs was inclusief ontbijt. Top dus. De dag erna zijn we gaan duiken. 2 duiken: 1 op Sharkpoint en 1 op Halik Reef. Gek genoeg kreeg ik bij de eerste duik een paniekaanval en kon mezelf niet kalmeren. Er gebeurden teveel dingen in 1 keer, kon mijn oren niet klaren en mijn masker was zo lek als een mandje. Uiteindelijk besloten terug te zwemmen naar de boot. Balen natuurlijk, dit had ik nog nooit gehad. En ik had zoiets van: als je van een paard afvalt moet je er ook meteen weer op, dus besloten om de middagduik ook te doen. Wilde het niet riskeren dat ik nooit meer durfde te duiken. Gelukkig ging het super die duik en mooie dingen gezien. Gili T is echt precies wat wij van een eiland verwachten.. Geen gemotoriseerd verkeer, alleen paard en wagen. Leuke sfeer, je kon feesten, maar ook niks doen. Leuke dingen te doen zoals snorkelen en duiken. Goedkope eettentjes, maar je kon ook heel luxe slapen en eten. Wij hebben ook een snorkeltour gedaan en gewandeld op Gili Air. Top! 2 avonden lekker film gekeken in zo'n bioscoopachtige tent. We vonden het dan ook super jammer dat we terug moesten naar Bali, want Simon moest terug naar Australie.Toen we bij de haven stonden op Gili T hoorde ik opeens iemand mijn naam roepen: He Kris! Kijk ik om, staat daar Saskia Boesjes, een oud-collega van mij van Vitae. Super leuk zeg! Zij hadden dezelfde boot als wij, dus daar gezellig mee kunnen kletsen. In Kuta zijn we gaan shoppen voor Simon en 's avonds luxe uit eten en daarna borrelen met Fran, die ook in Kuta was. Op 15 maart helaas afscheid moeten nemen van Simon. Afscheid nemen ben ik nog steeds niet zo goed in haha, en doe het toch al bijna 6 maanden. Aan het eind van de ochtend met Fran afgesproken en lekker naar het strand geweest en bij een zwembad gelegen en lekker bijgekletst. 's Avonds met haar en haar reisgenootje uit eten en een drankje gedaan.

Vandaag houd ik weer even een internetdagje, verhaal schrijven, foto's uploaden en uitzoeken waar ik verder naar toe ga. Heb nog 8 dagen tot ik naar Australie vertrek, dus even kijken hoe ik die wil indelen. Ik zit er zelfs aan te denken terug te gaan naar de Gili's. Vond het zo lekker daar. Nou ja, jullie horen het de volgende keer waar ik uiteindelijk ben beland! Vanuit mijn volgende grote avontuur, Australie. Dat komt wel dichtbij nu zeg!!

Hoop dat alles goed is in NL!

Heel veel liefs vanuit Bali!

So far, so very good Vietnam!

Hallo!!

Iets sneller dan de vorige keer weer een verhaaltje van mij! Nu vanuit Hanoi, Vietnam, maar eerst zal ik even vertellen over de rest van de tijd in Thailand.

Was gebleven bij de dag na de Full Moon party. Nou, die dag natuurlijk niet heel veel gedaan, aangezien we behoorlijk brak waren. Daphne kon het heel goed vindenmet mn ouders, dat bleek wel uit dat ik na het eten naar bed ging en zij tot 2.00 uur met mn ouders heeft zitten borrelen. Super leuk!

De dag daarma vertrokken we naar Koh Phi Phi. De reis duurdemet wachten enzototaal 13 uur, dus dat was vrij pittig. Hotel gezocht, daarna even gaan eten en verder rustig aan gedaan. Wel zagen we meteen dat het een party- en jongereneiland was. De dag daarna zijn Daphne en ik een goedkoper onderkomen gaan zoeken. The Rock is een hostel dat alom bekend is onder backpackers. Daar moet je naartoe als je op Phi Phi bent. Daphne en ik belandden in dorm A. Een dorm met 17 mensen, crappy en rommelig, maar super gezellig! Verder die dag lekker naar het strand geweest. 's Avonds gegeten met z'n vieren en daarna wilden Daphne en ik uit. Mijn ouders gingen even 1 borrel mee drinken... We gingen naar Dojo's en het was niet verrassend dat mijn ouders de oudsten waren daar. Na mijn ouders kennis gemaakt te laten hebben met de bucketsleek mijn vader de muziek die hij normaal vreselijk vindt (boem, boem, boem) enorm te waarderen. De handjes gingen de lucht in! Na 4 laatste biertjes gingen Daphne en ik en Jack, een Aussie die zich inmiddels bij de fam had gevoegd naar een andere kroeg en lieten we mijn ouders achter. Een uur later liepen we weer langs Dojo's en tot mijn grote verbazing roept Daphne opeens: 'Ze staan er nog steeds!' Hahaha, lig nog steeds helemaal in een deuk als ik denk aan dat ik mijn vader nog steeds met z'n handen in de lucht in het midden van die tent zie staan. Mijn moeder zat lekker op een bankje haar wijntjes te drinken en later gingen ze zwierend over straat naar huis. Daphne en ik zijn toen nog doorgegaan naar Slinky Bar op het strand. Topavond! De dag erna hadden we een boottocht geboekt en we voelden ons allevier niet geheel fit (duh!). De tocht was echter super! Gingen langs Maya beach (waar de film The Beach is opgenomen), Monkey Island en op verschillende plaatsen snorkelen. Wat een geweldig zicht! Mijn ouders vonden het wel mooi, op zo'n houten longtailboot! 's Avonds gingen Daphne en ik toch uit, want het was Daph's laatste avond op Phi Phi (en ook die van mn ouders). Hester en Liesbeth, die 2 meiden die ik ken uit Bangkok en met wie we naar de Fullmoon waren geweest, waren inmiddels ook aangekomen op Phi Phi. Super gezellige avond!

Toen de dag dat mijn ouders en Daphne vertrokken, super jammer natuurlijk! Mijn ouders zou ik een paar dagen later weer opzoeken en Daphne maakte haar weg naar huis. Zo gek om afscheid te nemen als je 1,5 week zo intensief samen bent opgetrokken. Was super met haar! Terwijl ik Daphne uitzwaaide kwam ik Wouter en Job tegen, zij kwamen net aan op Phi Phi. Wouter heb ik in oktober in Chiang Mai, Thailand ontmoet. Zij verbleven in dezelfde dorm als ik, dus dat was gezellig. Die avond rustig aan gedaan, want er stonden weer 3 duiken op het programma!!! Joehoe! Helaas slecht geslapen wegens een dorm dat op stelten stond omdat een Amerikaanse jongen het nodig vond een Thaisehoer mee te nemen naar de dorm (zucht), maar heel veel zin in het duiken! De 1e duik was het naar het King Cruiser Wreck, een schip dat al een aantal jaar op de bodem lag. Had helaas geen geweldig zicht, maar was wel echt bijzonder om naar een wrak te duiken. 2e duik was bij Shark Point. Door de hele sterke stroming niet heel veel gezien, helaas ook geen haaien :( 3e duik was bij het lokale marinepark. Erg mooi! 's Avonds weer gaan stappen. Simon had zich inmiddels bij ons gevoegd, een jongen die ik heb leren kennen in Laos. De dagen erna waren heel gezellig! Naar Long Beach geweest (rustiger strand op Phi Phi), Australia Day gevierd, helaas wat ziek geworden (niet zo heel gek natuurlijk). Op 29 januari moest ik helaas afscheid nemen van Phi Phi en onze super leuke groep. Had wel maanden kunnen blijven op dat eiland! Op naar Railey, Krabi waar ik de laatste dagen met mn ouders zou doorbrengen. Helaas was ik ook de laatste dagen wat ziek, dus ook wel veel op bed gelegen. 31 januari vertrokken we naar Bangkok, maar daarvoor gingen we nog even naar een tempel in Krabi-town. Deze tempel had maar liefst 1237 traptreden, dus dat was een flinke klim! Boven stond een hele grote boeddha. Wel super gaaf om te doen en oh, wat is de weg naar beneden leuk als je iedereen die naar boven klautert kunt aanmoedigen :)

Toen hadden we nog 2 dagen voor Bangkok, voordat mijn ouders naar huis zouden gaan en ik naar Vietnam... 1 februari zijn we met Job (die was inmiddels ook in BKK) naar het MBK gegaan. Dat is een enorm winkelcentrum. 7 verdiepingen, met alles wat je je kunt bedenken! En ik ben onwijs verwend met een supergaaf verjaardagscadeau: een mooie camera. Helemaal blij! 's Avonds met zn vieren gegeten op Rambuttri, onze favoriete plek in Bangkok.

Op de laatste dag met zn 3-en een fietstour door Bangkok gemaakt en het was echt helemaal leuk om te zien dat mijn ouders het zo leuk vonden! Vooral omdat mijn vader zo'n fan is van fietsen (not!). Daarna de laatste uurtjes samen doorgebracht... Mijn ouders werden om 23.00 uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Wat een leuke tijd hebben we gehad samen!!! Toen brak voor mij het wachten aan: ik werd om 4.00 uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan voor mijn vlucht naar Hanoi. Verder niet gaan slapen, dus die tijd nuttig besteed met foto's uploaden op Facebook.

Eenmaal in Hanoi aangekomen was het ten eerste heel koud. Denk een graadje of 15 en als je daar niet op gekleed bent en je bent al maanden 28 graden gewend....brrr!Verder was de stad echt uitgestorven, geen ziel op straat! Later ontdekte ik dat dat kwam door het Chinees Nieuwjaar. Iedereen was vrij en alle winkels waren dicht. Omdat ik ziek was een luxe kamer genomen die eigenlijk te duur was, maar heb een paar dagen goed uit kunnen zieken. En lekker films kunnen kijken op de kamer. Wel elke dag even naar buiten en de stad verkend en een treinkaartje naar Sapa geboekt.

6 februari was Thomas ook in Hanoi, dus hebben we weer even afgesproken. Lekker door de stad gelopen, bijgekletst en 's avonds met het groepje met wie aan het reizen is uit eten geweest. 's Avonds vertrok mijn trein naar Sapa. Sapa ligt in het uiterste noorden van Vietnam en het was een reis van 10 uur. Zat naast een meisje dat blijkbaar niet wist hoe ze moest zitten, want haar hoofd lag op een gegeven moment op mijn schouder (ach, waarom niet, vond het wel schattig) en haar benen onder mijn stoel haha. Verder redelijk geslapen. Aangekomen in Sapa was het echt freezing! Denk 8 a 10 graden en nee, heb geen winterkleding in mn backpack zitten :) Hotel geboekt en even gaan bijslapen en 's middags naar de Sapa Radio Tower gelopen. Is eigenlijk meer een park met een hoog viewpoint. Was echt heerlijk weer, in het zonnetje voelde het echt aan als een lentezonnetje bij ons. Heerlijk! Was wel een klimmetje naar boven en boven dan ook heerlijk van het uitzicht genoten en in de zon gezeten. De dag daarna ging ik achterop de scooter bij een meneer voor een tour rondom Sapa. Was echt geweldig! Zulke mooie uitzichten! Overal waar je kijkt rijstvelden. Ook naar een aantal dorpen geweest van H'Mong bevolking, maar dat is echt mega toeristisch. Mensen willen je van alles verkopen en zijn heel erg opdringerig. Naja, verder echt genoten. 's Avonds weer terug naar Hanoi. Dit keer met de sleeperbus. Nou, ik heb 10 keer liever een stoel in de trein, wat een drama was dat! Een Vietnamees die uren lang in mn oor ligt te snurken en het gehobbel... Heb dus niet veel geslapen. Maar goed, weten we dat ook weer! De trein it is next time! Vanaf het busstation een motortaxi genomen. Doodeng met mn backpack en kleine backpack, maar ging allemaal goed. En wat je allemaal ziet: iemand met 3 dode gevilde varkens op de scooter, mensen met hele huishoudens erop.. En dat getuuter... en het mooiste vind ik dat niemand op of om kijkt :) Vandaag lekker gerelaxt! Het is heel erg lekker weer in Hanoi, beetje lente-achtig! Morgen ga ik een tour van 3 dagen doen naar Halong Bay, helemaal zin in!

Nou, ik laat het hierbij! Volgende keer meer over de tour! Foto's volgen helaas niet snel. In Vietnam is Facebook afgeschermd en via een omweg weet ik er wel op te komen, maar foto's uploaden is lastig. Dus dat wordt Bali. Oja, dat was ik vergeten te vertellen: heb mn ticket naar Bali geboekt! Ik vertrek 2 maart vanaf Ho Chi Min City naar Bali! Daar 2 of 3 weken en dan ga ik hoogstwaarschijnlijk (nog niet geboekt, maar ga wel) naar Australie!

Liefs